jestem cholernie zmęczona

mężem. Na skraju wyczerpania nerwowego, chcę rozwodu, nie chcę niczego naprawiać, bo nie mam sił. Wybaczcie, musiałam się wyżalić.

znam ten ból. tylko ze ja byłam zmeczona byłym juz narzeczonym i dlatego sie z nim na szczescie przed slubem rozstalam

a cxo robi nie tak?

a czym cie tak meczy? dlugo jestescie razem

Jestem względnie tyle czasu z tym człowiekiem aby stwierdzić, że to największy błąd mojego życia. Niestety stwierdzam to po ślubie i po narodzinach naszej córki.

Może to nie mąż tak Cię męczy co córeczka, albo oboje? A jakbys tak na jakiś czas, na kilka, kilkanaście dni mogła wyjechać, odpocząć od nich, nabrać dystansu, zastanowić się co w życiu ważne, może krótki odpoczynek od siebie pozwoliłby Ci się pozbierać, nabrać sił i ochoty do zycia?

Córka w żadnym wypadku. Ona jedynie trzyma mnie przy tym człowieku, ale to nie ma sensu, za bardzo się w tym tkwieniu zatracam - w negatywnym sensie - nie kocham go, On mnie nie słucha, nie słucha tego co do niego mówię, nie pomaga mi w niczym, wieczne awantury i zdrada - przed ślubem - dowiedziałam się po. Jestem zmęczona i znudzona.

co za ch*j z niego! taka prawda! tez bym miała gnoja dosyć po tym co napisałaś

Smutne to, bo myślałam, że należę do tych co twardo stąpają po ziemi i nie pozwolę sobie na takie traktowanie, no cóż.

a konkretnie, jaki jest Twój mąż?