Czy jest ktoś kto stracił chęć do życia?

Nie wiem co się ze mną dzieje. Pozornie niczego mi nie brakuje. Jestem na studiach,mam pieniądze, znajomych. A jednak od kilku miesięcy mam wrażenie że moje życie nie ma sensu, nie mam chęci by wstać z łóżka rano,cały dzień najchętniej bym przespała, wszystko przestało mnie interesować, nie potrafię czerpać z niczego satysfakcji. Jeśli tak dalej pójdzie to boję się, że zawalę studia,nie napiszę pracy magisterskiej.. Nie przejmowałabym się gdyby to było chwilowe, ale to trwa już za długo... Nie wiem czy udać się do psychologa, czy on mnie nie wyśmieje? I czy to wgl ma sens?

?

Ja tak mam. Tylko, ze nie mam pracy i pieniedzy. Zmuszam sie co rano zeby wstac z lozka, ale idzie mi coraz gorzej. Ciagle chce mi sie plakac, lecz juz nawet nie mam na to sily. Nie wyobrazam sobie jeszcze kilkudziesieciu lat takiego zycia, jestem zmeczona.

Miałam faceta, rozstaliśmy się w wakacje. I nie mam wielkiego parcia żeby go mieć. Gość- myślałaś może o psychologu?

Myslalam, ale watpie zeby mi pomogl, moj stan zdaje sie byc bardzo zly. Sklanialam sie bardziej ku psychiatrze, ale przeraza mnie wielomiesieczna terapia, juz i tak biore duzo lekow na inne problemy zdrowotne. Poza tym jestem za granica i nie mam tutaj nikogo, kto moglby mnie wesprzec w tak dlugiej walce z wlasnymi slabosciami. Z drugiej strony wiem, ze tak jak zyje obecnie tez dluzej sie nie da.

Możliwe że jakieś hobby może pomóc, wolontariat,pomoc chorym dzieciom.

ja mam dla ciebie dobra propozycje ! . Napisz mi kiedy i gdzie dokonasz finiszu . ,tj .zebym mvgl znalezc twoje cialo potem . Ugotuje usmarze i zjem ,z twej ci, .peczki ! .zrobie sobie smaczny befsztyk .

pracy szukajcie, bo psycholog to wam powie, że wasze przezycia były pouczające

No, i tak sie konczy kazda decyzja na kafeterii... w rynsztoku. A juz myslalam, ze znalazlam osobe, ktora moglaby mnie zrozumiec. Trzymaj sie autorko, moze jakos z tego wyjdziemy.