Dlaczego nie oddam mamy do DPSu

Mam mamę z Alzheimerem.Jest ciężko, strasznie, coraz gorzej.Chodzę totalnie zmęczona i niewyspana.Ale nie mam wyjścia... Rozmawiałam ostatnio ze znajomą i wybiła mi ten pomysł z głowy. Pracuje w lepszym , prywatnym DPSie, który kosztuje ponad 3.000.Jakież luksusy można mieć za te pieniądze? Ano pokój z drugą osobą, 1 opiekunkę na dwa piętra w nocy i jedna na 4 pacjentów w dzień.Niemozliwością jest zadbanie o chorego by nie miał odleżyn, był nakarmiony, zadbany i porządnie umyty.o zorganizowaniu opieki , czasu tym ludziom nie ma szans. Z przerażeniem myslę o własnej starości.Doskonale rozumiem teraz dlaczego rodzice dzieci niepełnosprawnych, opiekunowie niepełnosprawnych nie oddają ich do DPSu.

nie oddają ich, bo zabierają im emerytury. W przeciwnym wypadku zabierałby DPS

to byś sie autorko zdziwiła, w jakim stanie trafiaja do mnie pacjenci z domówi i pacjenci z dpsów właśnie wczoraj przyjęliśmy nowego i dzisiaj już zamawiałam maść na świerzba - oczywiście z domu odleżyny i higiena to samo - zwykle z domu syf totalny, ze szpitala czy dpsu - stan normalny

EWA333333 LUBISZ BYĆ BITA METALOWYM PRĘTEM?

Ja akurat pracowałam w zakładzie opiekuńczo-leczniczym. Fakt faktem trafiali do nas zaniedbani pacjenci z odleżynami, świerzbem (i z tym niestety wbrew pozorom dość często), ranami itp. Luksusów to chorzy nie mają (to był zakład prowadzony przez kościół). Strasznie mała obsada ALE pacjenci codziennie myc*****elęgnowani, Ci niesamodzielni karmieni, leki podane. Tak więc i tak przy minimum personelu chorzy byli zaopiekowani. Nikt ich nie krzywdził. Niestety czasu na pogawędki, zorganizowanie czasu dla nich nie starczało :( ale i tak opieka lepsza niż w ich domach. Oczywiście są rodziny, które świetnie się opiekują chorymi w domu. No ale nie wszyscy są gotowi na takie poświęcenie. Tudzież muszą pracować. Wiadomo lepiej z rodziną ale czasem DPS czy inny zakład opiekuńczy może nie być złą opcją.

Ewa333333- jesteś? pielęgniarką w szpitalu czy kim?

pytam bo moja mama była w szpitalu i tam ją załatwili na amen:( , oddałam w dobrej wierze że doprowadzą ją do ładu ( miała małą odleżynę,infekcje, niewydolność nerek i problem z połykaniem) i wróci szybko do domu a ona po tygodniu "wspaniałej opieki" zmarła. Kiedy byłam i niej po raz ostatni to z małej odleżyny zrobiła się wielka, dobra kupiłam plastry żeby pielęgniarki nalepiły , ale nie zrobiły tego.

Wiesz Ewa, przypominasz mi panie z MOPS, które widzą tylko takie sensacje.Już widzę co działoby się z moją mamą , która w nezpieczny ocy często chodzi.Po ilu dniach wylądowałaby przykuta do łóżka, albo na psychotropach?Myslę , że po jedne - dla jej dobra oczywiście. Starszego człowieka nie wystarczy umyć i nakarmić - to potrafi każdy, kto ma choć odrobinę empatii.Nie chciałabym spędzić swego końca w szpitalu, gdzie nikogo nie interesuje to co czuje, czy mnie boli.Ze starym człowiekiem trzeba rozmawiać, dbać by czuł się potrzebny.

Witam, jestem studentką pielęgniarstwa. Prowadzę badania na temat wiedzy rodziny o profilaktyce przeciwodleżynowej. Bardzo byłabym wdzięczna za wypełnienie mojej ankiety. http://www.ankietka.pl/ankieta/164248/wiedza-rodziny-pacjentow-lezacych-na-tematprofilaktyki-odlezyn.html