nie wyobrazam sobie miec dzieci z mala roznica wieku

to musi byc koszmar:( Jedno dopiero co zaczelo chodzic, drugie sie rodzic, toz to orka do samego rana,masakra...Jak z takimi wyjsc na dwor? Kazde zasypia o innej porze,brrrr Jak cokolwiek ugotowac, posprzatac

z dwuletnia roznica mozna juzto ogarnac

Znajoma ma rok roznicy i jest zalamana. Mlodsze na cycu, kolki, na rekach a starsze nie rozumie dlaczego jest troche odsuniete, juz nie w centrum uwagi na rzecz nowego przybysza i ciagle rozrabia i placze.

no tak do roznicy wiekowej mniejszej niz dwa lata to rzeczywiscie mozna sie zalamac

Mam dwulatka i trzylatkę. Właśnie śpią. Nie jest łatwo, ale nie jest też jakoś mega trudno. Kupiliśmy podwójny wózek i normalnie wychodziłam z nimi. Dla chcącego nic trudnego. Póki mały spał kilka razy dziennie to wiadomo, że nie spali w jednym czasie, ale jak skończył roczek i zaczął spać raz dziennie to nie mam problemu, żeby położyć Ich w dzień. Córka zasypia u siebie a syn u siebie. I szczerze podziwiam rodziców, którzy mają bliźniaki np. Mnie przynajmniej ominęło podwójne karmienie - w sensie, że naszykowałam jedną flachę, i zaraz trzeba było szykować drugą.

pewnie macie rację, ale tak naprawdę to ile to trwa- 2 czy 3 lata, a potem już z górki, dzieciaki bawią się razem i lepsze to niż jedynak jęczący, że mu się nudzi, albo dzieci z dużą różnicą wieku, w którym jedno jest na etapie szkolnym np, a drugie na etapie grzechotek:)

Pocztki sa napewno trudne. Potem plusem jest to że moga sie razem bawic. Ale duzo zależy od dzieci moje malo spalo od pocztku. Nie wiem co to nowordek ktory tylko spi i je. Do teraz jest bardzo absorbujacy , 1.5 roku. Chcialam drugie dziecko szybko ale odsunelam ta decyzję do czasu az pójdzie do przedszkola bo wiem że bym nie dala rady.

mnie się wydaje, że jest łatwiej i lepiej dla dzieci. i można szybciej wyjść z tych pieluch i kupek, wszystko za jednym zamachem- ja sobie nie wyobrażam np po 7-10 latach od początku się w to bawić. nie chciało by mi się. dla dziecka też zadna atrakcja- zamiast towarzysza zabaw dostaje małego brzdąca, którym trzeba się opiekować i który czasem irytuje, bo przeszkadza w bardziej dorosłej zabawie

Ja się zgadzam, że jak to mniejsze trafi się rozwrzeszczane to może być bardzo ciężko. Cóka taka była, prawie w ogóle nie sypiała jako niemowlak. Kolki, bóle brzucha, ulewanie 30x dziennie, dławienie się (nawet szpital). Wszystko to z Nią zaliczyliśmy. Na szczęście syn był całkiem inny. Od początku wstawał jeść tylko raz w nocy, żadnych kolek, płaczów. W dzień wystarczyło Go nakarmić, przewinąć, napoić i jak nie spał to mógł godzinami leżeć i rozglądać się więc miałam sporo czasu dla córki. A jest też plus tego, że tego czasu aż tyle nie było. Np. zanim syn się urodził zawsze w dzień musiałam Ją ululać do snu a potem zdażało się, że tego czasu brakło wtedy szła sama do łóżka, układała się i wten sposób nauczyła się zasypiać sama. Niema problemu z dzieleniem się zabawkami a często widzę jak jedynaki aż gotują się kiedy ktoś chce się pobawić czymś Ich. Nie mówię, że wszystkie bo to zależy od wychowania w ogromnej wierze, ale większość.

ja tez nie dlatego mam czworaczki