Pielęgniarka bez magistra?

Studiuję pielęgniarstwo. Zastanawiam się czy po licencjacie rozpocząć studia II stopnia czy pójść do pracy i po określonym czasie zrobić sobie specjalizację, np. na instrumentariuszkę lub pielęgniarkę anestezjologiczną. Jak myślicie? Co byłoby lepszym rozwiązaniem? Zrobienie specjalizacji (+ dodatkowe kursy) czy magistra?

w tym zawodzie jest taki wyścig szczurów, że zrobisz i magistra i parę podyplomówek

W sumie zależy od Ciebie. Moim zdaniem z mgr to jest tak, że prędzej czy później i tak trzeba będzie go zrobić. Nawet te nowe propozycje MZ zakładają, że to piel z mgr będą mogły wystawiać recepty (plus kurs), a te po licencjacie (i kursie) przedłużać. W wielu miejscach pracy jest też dodatek za mgr (jakieś 80-100 zł). w przypadku gdybyś chciała kiedyś wyjechać i pracować za granicą mgr też może pomóc. Ja studiowałam dziennie, da się pogodzić z pracą. Zaoczne studia nie tylko są obciążające kiedy się pracuje ale też sporo kosztują. Niewspółmiernie do zarobków. Oczywiście licencjat plus kursy to też dobry pomysł. Jeśli jednak chodzi o kursy z Izb to chcąc zacząć specjalizację trzeba mieć min dwa lata doświadczenia w zawodzie ( plus tak jak w Izbie małopolskiej być już zatrudnioną na oddziale z którym związana jest specjalizacja). Specjalizacja trwa dwa lata. Tak więc dwa lata doświadczenia plus dwa lata specjalizacji=4 lata po licencjacie będziesz specjalistką. Myślę, że warto w miedzy czasie jednak tego mgr zrobić.

Może i racja z tym magistrem w między czasie . Tylko zaocznie czy dziennie? Wolałabym już zacząć pracę i zdobywać doświadczenie, z drugiej strony koleżanka wyżej pisze, że na zaocznych jest ciężko.

Teraz, żeby zostać pielęgniarką trzeba skończyć studia. Kiedyś były licea medyczne czy jakoś tak, a teraz wymagają studiów i uwierz nie są to łatwe studia. Przekonałam się na własnej skórze. Może nie jest to medycyna i nie jest to tak ciężkie jak medycyna, ale jednak wiele trzeba się nauczyć, dużo czasu poświęcić na uczelni i na praktykach w szpitalu. Zgadzam się z Tobą odnośnie tych pielęgniarek. Jest wiele takich, które mają gdzieś pacjenta, a w szczególności jego uczucia, ale zazwyczaj są po pielęgniarki, które pracują w tym zawodzie już wiele wiele lat i dosłownie są wypalone zawodowo. Z takimi w szpitalu też się spotkałam i bardzo mi się to nie podobało. Mam nadzieję, że za parę lat w szpitalach zostaną tylko wykształcone pielęgniarki, dla których najważniejszy będzie pacjent, jego zdrowie zarówno fizyczne jak i psychiczne.

Po licencjacie zaczełam pracować oraz studiowałam zaocznie, teraz mam i magistra i staż pracy, wiec niedługo specjalizacja. Myślę, że dobrze zrobiłam. A studia niestacjonarne wcale nie są ciężkie;)

magistra trza zrobić bo az strach pomyslec jakie glupole przy nas robią

A gdzie studiowałaś zaocznie? I ile płaciłaś?

Całe szczęście że to się zmieni.Może pacjenci będą traktowani przyjaznie.Nie uogólniam.

Studiowałam w Lublinie, płaciłam 3500 za semestr