Kocha mnie ale mnie zostawił.

"Kim są dorosłe dzieci rozwiedzionych rodziców? v Mianem dorosłych dzieci rozwiedzionych rodziców nazywane są osoby, które posiadają zespół pewnych cech i zachowań obserwowanych u części dorosłych osób, których rodzice się rozwiedli. Część dorosłych dzieci rozwiedzionych rodziców w dzieciństwie doświadczyło negatywnych oraz upokarzających wzorców zachowania się przez ich własnych rodziców. Duża liczba dorosłych dzieci rozwiedzionych rodziców to osoby przytłoczone niemożnością stworzenia poprawnych relacji w związku małżeńskim. v Charakterystyka dorosłych dzieci rozwiedzionych rodziców. v To osoby, które w dzieciństwie zaznały niesprawiedliwości. Na większość z tych osób rozwód wywarł negatywny skutek, oddziałując na ich światopogląd, wizję małżeństwa, rodzicielstwa, zachowanie oraz wizją siebie. Do najczęściej występujących cech, które można wyróżnić u dorosłych dzieci rozwiedzionych rodziców zalicza się to, iż często nie angażują się one emocjonalnie w związki ,także małżeńskie. Dorosłe dzieci rozwiedzionych rodziców starają się za wszelką cenę dążyć do perfekcjonizmu, nie patrząc jak bardzo cierpią na tym one, jak bardzo wysoką cenę za to płacą, jak cierpi na tym ich najbliższe otoczenie. Dorosłe dzieci rozwiedzionych rodziców dążą do tego, by być najlepszymi, jeśli to możliwe we wszystkich dziedzinach. Mogą również przejawiać zaburzenia w swoim zachowaniu. v Niezmiernie ważne jest dla dorosłych dzieci, których rodzice się rozwiedli, by zostać zauważonym i zaakceptowanym przez społeczeństwo i najbliższych. Często dorosłym dzieciom rozwiedzionych rodziców nie jest łatwo uwierzyć, że mogą same podejmować decyzje i zgodnie z nimi postępować. Czyjaś opinia ma często wpływ na ich własną. Dzieci wychowane w rodzinach dysfunkcyjnych o wiele częściej niż dzieci wychowane w pełnych rodzinach cechują się bezradnością życiową. Dorosłe dzieci rozwiedzionych rodziców od dzieciństwa były wychowywane przez rodziców w przekonaniu, że do niczego się nie nadają. Miewają skłonności homoseksualne, ponieważ nie chcą utożsamiać się z którymś z rodziców przez to, że nie miały odpowiednich wzorców zachowania w domu rodzinnym. Dorosłe dzieci rozwodników są bardzo chwiejne uczuciowo, miewają różne nastroje od zawstydzenia, nagłej wrogości, bólu, frustracji, cierpienia, złości, strachu poprzez odrzucenie i załamanie. Żyją one w błędnym przeświadczeniu, a mianowicie ciągle myślą, że to wszystko co się wydarzyło pomiędzy rodzicami, było ich winą, to z ich powodu rodzice podjęli decyzję o rozwodzie. Dorosłe dzieci rozwodników uważają, że odejście rodzica jest dowodem niskiej wartości dziecka i niezasłużenia na miłość. Ciężko jest funkcjonować takim ludziom w dorosłym życiu, ponieważ wstydzą się swojej przeszłości. Względem siebie zachowują się bardzo krytyczne. To osoby bardzo zranione wewnętrznie, ponieważ nie z własnej woli zostały skrzywdzone nieszczęśliwym małżeństwem rodziców. Całe ich życie zostało naznaczone nieszczęściem rozbitej rodziny. v Brak pewności siebie, poczucie strachu i odpowiedzialności, niskie mniemanie o sobie i otoczeniu to kolejne cechy osobowości osób z syndromem DDRR. W większości wypadków, gdy dorosłe dzieci rozwiedzionych rodziców spotykają się ze swoimi rówieśnikami, borykają się z problemem niższości. W relacjach z innymi są wyciszone, nieśmiałe, niedowartościowane...

Dziekuje Ci za tak wyczerpująca rozmowę, jednak mysle, ze przyczyn jest troszkę wiecej. Szczerze mówiąc ja czułam ulgę ze ojciec odszedł, nie obwinialam sie, a miłości miałam duzo ze strony mamy.. Chyba ze chodzi o niego, to mogłoby sie sprawdzić, niestety kocham go ponad wszystko i sama nie wiem co teraz zrobić..

Dorosłe dzieci rozwodników uważają, że wiedza którą dysponują, jest niekompletna , niepełna - przez co są odbierani przez osoby przebywające w ich otoczeniu bardziej jako słuchacze niż rozmówcy. Dość często patrząc na osoby z syndromem DDRR można odnieść mylne wrażenie: na zewnątrz sprawiają wrażenie bardzo pogodnych, optymistycznie nastawionych do ludzi i świata osób, cieszących się życiem, potrafiącymi radzić sobie z problemami i niepowodzeniami, ale w środku jest zupełnie odwrotnie. Tak bardzo te dorosłe dzieci zostały skrzywdzone, że znajdują się w nich ogromne pokłady złości i braku zaufania do siebie, innych ludzi a zwłaszcza do najbliższej osoby, np.współmałżonka. v Te wszystkie negatywne cechy dorosłe dzieci rozwiedzionych rodziców noszą w sobie przez całe lata. Ulubionym mottem DDRR: „Nie mówić, nie ufać, nie odczuwać”. v Funkcjonowanie dorosłych dzieci rozwiedzionych rodziców w związkach (w tym małżeńskich). v W związki czy życiu małżeńskim dorosłym z opisywanym syndromem DDRR ciężko jest okazywać uczucia. Ciągle dorosłym dzieciom rozwodników towarzyszy lęk przed odejściem od nich ukochanej osoby. Próbując uchronić się przed utratą, starają się idealizować związek. By nie zostać odrzuconym przez partnera, starają się wypełniać wszystkie zachcianki najbliższej osoby/współmałżonka. Jednym z powodów, dla których dorosłe dzieci rozwiedzionych rodziców boją się zaufać współmałżonkowi, jest to, że „ufność stanowi cos całkowicie przeciwnego do tego, czego się dorosłe dzieci rodziców rozwiedzionych nauczyły w dzieciństwie”. Dorosłe dzieci rozwiedzionych rodziców poszukują metody, by CHRONIĆ SIEBIE w obawie przed kolejnymi zranieniami, odrzuceniem, przeżyciem czegoś nieprzyjemnego. V Za wszelką cenę chcą one ludziom dogodzić: „niech wszyscy będą szczęśliwi”. Zaprzeczają one często samym sobie, nie pokazują bólu, negują rzeczywistość. „Sposób zachowania się przez dzieci rozwodu jest uzasadniony tym. iż już raz ich uczucie nie zostało przyjęte”. V Dorosłe dzieci rozwiedzionych rodziców odczuwają porzucenie, borykają się z fatalnymi myślami dotyczącymi braku przynależności. Czasem wydaje się dorosłym dzieciom, że aby ktoś mógł ich zaakceptować, muszą działać ponad swoje możliwości, a nawet wbrew sobie. W tworzonych przez siebie związkach/małżeństwach dorosłe dzieci rozwodników muszą mieć KONTROLĘ nad związkiem, by mieć pełne przekonanie, że wszystko dzieje się słusznie. Rozwód rodziców sprawił, że zawierane przez dorosłe dzieci rozwiedzionych rodziców małżeństwa, są często powierzchowne, nieprzemyślane i krótkotrwałe. Również dochodzą one do „dramatycznych konkluzji: intymne związki są naznaczone głęboką niepewnością, a zdrada oraz niewinność są zbyt prawdopodobne” W związku małżeńskim są one w stosunku do najbliższej osoby/współmałżonka osobami bardzo podejrzliwymi i niepewnymi, zakłamanymi, a pomimo tego ceniącymi sobie szczerość. Dzieci rozwodników obawiają się, że współmałżonek prędzej czy później zdradzi, porzuci, odejdzie lub wykorzysta. v Ponadto można spotkać u DDRR, kilka reakcji które mają związek z występującym brakiem zaufania. Jedną z reakcji wiążącą się z brakiem zaufania jest między innymi zrzucanie winy na współmałżonka. Dorosłe dziecko rozwiedzionych rodziców uważa, że najbliższa osoba/współmałżonek odrzuca go, dlatego najlepszą bronią DDRR jest obwinianie współmałżonka, wskazywanie mu wszystkich jego wad, stosowanie upokorzeń w celu doprowadzenia małżonka do zmiany postawy, w której on widzi odrzucenie go i niesprawiedliwy krytycyzm."

A co uważasz o tym co napisałam wyżej?

Na pewno przyczyn jest więcej, bo każda sprawa jest indywidualna i złożona, dlatego warto swój problem przepracować konkretnie z psychoterapeutą. To co Ci wkleiłam, to tylko zarys możliwości. Nieraz 3 syndromy mogą występować u jednej osoby. Ile ludzi, tyle historii. Mam nadzieję, że najpierw poszukasz dla SIEBIE fachowej pomocy, a nie zaczniesz zapominać o sobie i ratować chłopaka, jak Twoja mama. Tzn możesz jeśli fachowiec zasugeruje że jesteś na to gotowa emocjonalnie. Twój przyjaciel też bardzo potrzebuje pomocy terapeuty. Ty nie masz na tyle wiedzy i siły by bawić się w psychologa, bo i Ciebie to może pociągnąć na dno... Ja też miałam takie zapędy i wiele mi to zdrowia zabrało... Te informacje tutaj faktycznie bardziej mogą mówić o nim...

Jestem tylko ciekawa czy ta "miłość" ma szanse przetrwać.. Cóż, dam mu czas i nie bede sie narzucała, bede opisywała wszystko tutaj, wiec jakbyś była ciekawa to wpadnij czasem ;) i dxiekuje za tak wiele poświęconego czasu.

Będę tu zaglądać :) Powodzenia życzę :)

Spędziliśmy razem wiele lat a ja wciąż uwielbiałam patrzeć w jego oczy i słuchać jego głosu. Ale niestety on poznał inną i się w niej zauroczył. Moje życie zaczęło być katorgą. Nie wytrzymywałam bez niego. Codziennie ból. Wtedy trafiłam na stronę http://urok-milosny.pl i postanowiłam spróbować rytuału miłosnego. I ten rytuał zadziałał : ) jestem znowu przeszczęśliwa.