Jutro jednak też od rana

Nie pytaj, już cierpię z tego powodu. I nie chujnia w tygodniu, tylko dzwonić będzie do skutku.

Co autor miał na myśli ?

Odbiorca wiadomości doskonale wie co kołatało się w myślach osoby piszącej i z refleksem godnym jastrzębia trafiającego przypadkiem w sam środek rodzinnego meetingu ogłupiałych zajęcy, w mig pojął iż chodzi tutaj o czas swobody, swawoli, którego to ogólnie przyjęta, jakże krzywdząca nazwa brzmi godziny pracy.

Nie no, to - dzwonić będzie do skutku, mnie zastanowiło jedynie.

Ja- będzie dzwonić, a skutkiem jest w tym przypadku rozmowa:) Przy czym to - do skutku nie nosi znamion nękania tudzież paranoji, tylko wbicia się we właściwy czas.

Rozumiem i współczuję :)

Dziękuję:) o ile to współczucie tyczy się wstawania.

Nie. Współczucie tyczy się wbijania we właściwy czas. :)

Tutaj akurat nie ma czego współczuć:)