Strach przed zaangażowaniem

Jak w temacie. Boję się strasznie, poznałam jakiś czas temu mężczyznę, wydaje się idealny dla mnie, ma wszystko o czym zawsze marzyłam. Jestem szczęśliwa, jednak ciągle jest to uczucie...niepokoju. Widzę, jak ludzie się rozstają po wielu latach związku, jak później cierpią, ile jest zdrad, ile kłamstw. Przez to nie potrafię mu zaufać, boję się, że mnie zrani, zostawi dla kogoś innego. Czasem się zastanawiam co on we mnie widzi, taki idealny, a ja taka malutka, głupiutka (tak się przy nim czuję, mimo tego, że mam swoje zainteresowania, cele do których dążę itd.) Jak przestać o tym myśleć i cieszyć się tą relacją?

jakieś rady? :(

Oj tam oj tam ...idz na żywioł -co ma być to będzie . Jak nie spróbujesz będziesz żałowała .Oczywiście nikt Ci nie da na nic 100% gwarancji ,życie pokaże . I przestań tak o sobie myśleć -malutka,głupiutka ...to dlaczego ten gość wybrał właśnie Ciebie skoro z niego taki Apollo ? Trochę wiary w siebie i bierz byka za rogi ...