Z powodu nieśmiałości mam problem ze znalezieniem pracy

Bardzo się staram, wysyłam CV gdzie popadnie i może na początku udaje mi się dobrze wypaść, ale co z tego, skoro po jakimś czasie i tak wychodzi na jaw moja nieśmiałość. Na przykład kilka dni dostałam pracę w telemarketingu, z czego bardzo się ucieszyłam, ale niestety wczoraj mi podziękowano. Jest mi przykro. Wiem, że muszę szukać nadal i stale się przełamywać, ale nie wiem już, gdzie mam wysyłać CV, aby się sprawdzić. Kumpela namawia mnie do tego, żebym spróbowała szukać pracy w mojej branży (jestem historykiem z zawodu) bądź jako dziennikarka (od kilku lat współpracuję z kilkoma portalami), ale też mam świadomość, że ciężko o tego typu oferty. Stąd też próbuję wszędzie. Proszę o jakieś rady, bym lepiej sobie radziła.

Mam podobnie. Nie jestem przebojowa,nachalna i błyskotliwa, a do tego brakuje mi znajomości. Uważam się za osobę wykształconą (3 kierunki studiów), mądrą, inteligentną, ambitną...Ale cóż... Nie umiem podbijać świata i nie jestem duszą towarzystwa. Raczej ze spokojem przysłuchuję się temu, co do powiedzenia mają inni. Nie zawieram od razu nowych znajomości i nie śmieję się głupkowato ze wszystkiego, co usłyszę, bo jestem raczej osobą poważną. Do tego nie "przycinam" innym chamskimi tekstami. Wobec standardów XXI wieku jestem mdła, nudna jak flaki z olejem, chorobliwie nieśmiała i w ogóle to jakiś dziwoląg ze mnie.

ćwicz nieśmiałość, szukanie pracy to dobry trening, olej to co o tobie pomyslą z 99% osób z którymi się zetkniesz za chwilę tobie zapomni nawet jak się wygłupisz i powiesz coś nie tak a dla ciebie to będzie dobre ćwiczenie, zagaduj, zadawaj pytania, nawet wdaj sie w dyskusje, żartuj cokolwiek byleby poszerzyć swoje granice, skoro nie jesteś śmiała to udawaj pewną siebie, krok po kroku a zobaczysz z czasem bedzie lepiej i odwaga wejdzie ci w krew, jest to trudne ale nie nie możliwe

Tia... udawanie przez nieśmiałą osobę osoby przebojowej jest równie możliwe co udawanie przez kurę wiewiórki.

No to witaj w klubie. Ja też jestem nieśmiała i uchodzę za dziwną. Z drugiej strony jednak są takie zajęcia, kiedy potrafię się dobrze wykazać. Należy do nich chociażby dziennikarstwo. Problem w tym, że są takie czasy, że niekoniecznie robi się w życiu to, co lubi, co też powoduje konieczność rozglądania się za ofertami w innych branżach. I może dlatego tak trudno mi to przychodzi, mimo nieustannych prób dostosowania się do wymogów rynku.

oczywiście że jest możliwe

Dziękuję za porady. Staram się przezwyciężyć strach przed ludźmi. W tym celu m.in. udzielam się na polu dziennikarskim, gdzie jest okazja do robienia wywiadów. Niestety, w przypadku pracodawców nadal brakuje mi pewności siebie. Może wynika to stąd, że zazwyczaj startuję na stanowiska, które tak naprawdę nie mam większych predyspozycji? Sama nie wiem. Ciągle powtarza się ta sama historia: na początku jest super, słyszę, że jestem komunikatywna itp., a potem okazuje się, że jednak się nie nadaję. To okropnie frustrujące.

Ja nie jestem nieśmiała, tylko przybita chamstwem. Biorą mnie do pracy na tanią figurantkę, ale nie pracuję długo, bo okazuje się, że można na mnie przyoszczędzić. Niby mam pracować długo, że hoho, ale od tej pracy żyć się odechciewa. A praca odpowiedzialna. Teraz nawet księgową się wali po tyłku, bo każdy chce się nachapać cudzym kosztem.