Mam 24 lata, nie studiuje, nie pracuje, całe dnie siedze przed komputerem...

nie mam żadnych znajomych tylko jedną kolezanke, która nie sluchala rodziców, wsiadla w pociag i pojechala do Warszawy, wczesniej wyslala CV do jednej firmy, zaprosili ją na rozmowe i dostala prace, pracuje od roku, zarabia 1800 do reki, jak na pierwszą prace to chyba dobrze ? siedzi sobie w biurze :O firma sponsorujej jej kurs angielskiego, wynajmuje mieszkanie z 3 dziewczynami... A ja nic nie robie, nie mam motywacji, nic mi sie nie chce, wpadam w paranoje od czytania setek bzdur w necie, codziennie robie to samo, wstaje jem gapie sie w ekran, jem i ide spac :(

hej skad jesteś?

chciałbyś/ chciałabyś ze mną pogadać? Takich ludzi jest więcej niż Ci się wydaje.. Tak czy siak łączę się w bólu i życzę wszystkiego dobrego :)

Też tak siedziałam kilka lat, dojdziesz do momentu kiedy już nikt nie będzie chciał Cię utrzymywać i nic tylko sobie w łeb strzelić. Na szczęście ja się szybciej ogarnęłam, bo poznałam fajnego faceta i wstyd mi było przy nim tak siedziec.

Mam tak jak Ty tylko ja mam 28 lat, mam 2 auta, dziewczynę i pieniądze.

Rodzina powinna Cie wykopac z domu darmozjadzie