niesforny 3 latek :(

W mojego synka wstąpił diabeł... Ostatnio jest nie do ogarnięcia. Wstyd mi jest iść z nim do piaskownicy, bo albo kogoś popchnie, uderzy, ugryzie lub coś zabierze na siłę :( Mnie też potrafi uderzyć :( W każdej z w/w sytuacji biorę go na bok i tłumaczę, tłumaczę, tłumaczę... ale to nic nie daje :( Poza tymi sytuacjami jest okey i nie mam z nim jakiś większych problemów. Spi super, nie histeryzuje np. w sklepie. Proszę o porady, może jakieś sprawdzone sposoby... Dziękuję.

bezstresowe wychowanie

nie, nie uznaję czegoś takiego.

Moim zdaniem dzieci które się nie słuchają nie czują respektu do rodziców, z jakiegoś powodu ich nie szanują, czują nad nimi wyższość. Może jesteś za łagodna, albo po prostu Twoje tłumaczenia wydają się dziecku głupie. Pomyśl o ludziach, przed którymi czujesz respekt, szacunek, i spróbuj się w obecności dziecka, nawet trochę sztucznie, ale zakowywać jak oni. Moim zdaniem kluczem do tego żeby dziecko się słuchało jest właśnie szacunek, niektórzy wymuszają go pasem bo nie mają na to innego pomysłu, niektórzy po prostu mają taką osobowość, że dzieci je szanują, niektórzy muszą to jakoś wypracować. 3 letnie dziecko nie jest jeszcze duże, lepiej żeby go nabrało teraz bo potem będzie co raz trudniej

pozwalasz mu ogladać tv? bo skąd wie tyle o przemocy i biciu?? kreskówki są teraz bardzo mocno naładowane przemocą...

Znam ten ból i ta bezsilność... przez ostatnie kilka miesięcy opiekowałam sie 4letnim chłopczykiem i nigdy w życiu nie miałam z takim dzieckiem do czynienia choć wcześniej pracowałam w przedszkolu (jestem po pedagogice). Chłopiec nie potrafił się bawić z innymi dziećmi w sensie że zabierał zabawki innym dzieciom nie chciał się dzielić, jak co coś nie szło po jego myśli to używał przemocy gryzł albo bił również mnie! Taki okres jest dość często spotkany taki bunt 3-4 latka ,no ale co można zrobić? nie wolno w żadnym wypadku unikać kontaktów z rówieśnikami wręcz przeciwnie bo później może być tylko gorzej, należy tłumaczyc tłumaczyć i jeszcze raz tłumaczyć ale trzeba być przy tym konsekwentnym i stanowczym. Przed wyjściem na spacer odbywałam z nim krotką rozmowę jak należy sie zachowywać a czego nie wolno robić , za dobre zachowanie jeżeli bedzie grzeczny obiecywałam mu nagrodę jaką on sobie sam wcześniej wybierze no ale jeżeli będzie niegrzeczny oczywiście dostanie kare i dotrzymywałam słowa. Podczas zabawy gdy coś szło nie tak przypominałam mu o naszej umowie jeżeli nadal się nie sluchał zabierałam go zwyczajnie z placu zabaw (oczywiście byl przy tym niesamowity krzyk) i konsekwentnie dostawał kare(Np. brak ulubionej zabawki ). Musze przyznać ze to po jakimś czasie zaczeło przynosić rezultaty, nie poddawaj sie i nie pozwól aby 3latek mial nad Tobą przewagę :)

Juz ci mowie....sytuacja z dzis...na placu zabaw moj 3 i pol latek psul celowo dzieciom zamki z piasku :-( .Ostrzeglam jeden,jedyny raz.Nie posluchal,wiec przy akompaniamencie zabralam go z placu zabaw.Nie pomogly lamenty,ze juz nie bedzie....ostrzegalam.Nie,nie oglada zadnych agresywnych bajek...ma starsze ( duzo starsze) rodzenstwo,byc moze myslal,ze to taka zabawa.Niestety ,nie toleruje takich zachowan,stad kara w postaci zabrania go do domu,a tu dopiero tlumaczylam co i jak...Zobaczymy,co bedzie nastepnym razem,gdy zdarzy mu sie niewlasciwe zachowanie i tylko jedno ostrzezenie...co dalej,juz wie.

Zastrzel go.

Dziękuję za odpowiedzi, podniosły mnie na duchu. On ma teraz taki dziwny okres, wcześniej było nawet dobrze. Co do respektu... staram się być raczej wymagająca, mały ma kary (kąt, zabranie z podwórka, ale nie bicie), na prawdę dużo mu tłumaczę. Poza tym on jest żlobkowy. Bajki ogląda ale tylko łagodne z MiniMini, żadnych agresywnych i dla starszych dzieci. Bardzo mnie męczy to jego niedobre zachowanie gdyż moim zdaniem robię dużo by nie był "wychowywany bezstresowo" a efekty marne :( Dziękuję Wam za odpowiedź.

Daj po klapsie raz po raz i koniec zabawy

gosciu ta od jednego jedynego razu-masz racje. dziecko jak widzi ze matka spełnia swoje słowa to tez mu to daje do myslenia. natomiast ile razy jestem swiadkiem takiej scenki: dziecko rozrabia,celowo psuje,jest złosliwe wobec innych dzieci,matka gada,gada w nieskonczonosc,tłumaczy a dziecko dalej swoje,to matka ostrzej"bo pojdziemy stąd-nie pomaga,matka: wiec idziemy (przykladowo) Wojtus-mama idzie papa a Wojtuś dalej swoje bo przeciez wie ze mama tylko tak gada,ewentualnie Wojtuś uderza w placz to matka ulega (przeciez nikt nie chce słuchac wrzeszczącego wniebogłosy dzieciaka-czyli terror podziałał;). moja rada-wytłuymacz,ale tylko raz i ostrzez co sie stanie gdy nie posłucha (kara to juz twoja inwencja,pojscie z placu zabaw albo nie kupie ci loda,itepe...) i jesli nadal dziecko robi cos złego swiadomie to BĄDŹ KONSEKWENTNA I SPEŁNIJ SWOJE SŁOWA. i wcale nie musisz przy tym wypowiadac tysiaca słow i tłumaczen ktore dziecko i tak wypuszcza drugą stroną- mniej gadania a więcej działania. pozdrawiam:)

dziękuję :) Rzeczywiście chyba za dużo gadam... Od dziś zmieniam postawę.