Bardzo proszę o pomoc...Doradźcie mi cokolwiek bo już nie mam siły sobie z tym

radzić. Mam taką sytuację...Mieszkam w domu z rodzicami, ponieważ jeszcze się uczę. Problemem jest mój ojciec. Jakiś czas temu znalazł sobie "dodatkową" pracę w tzw. luźnych godzinach czasu, bo miał miejsce kryzys finansowy, który już przeszedł dawno, ale ojciec tej pracy nie zostawił. Jeździ i nie ma go w domu, a moja matka go o coś podejrzewa i ma rację, bo z pewnością nie jeździ tylko do pracy, z tym że ona ma tylko podejrzenia, a ja pewność, bo doskonale rozpoznaję jego zachowanie, widzę gdy ktoś kłamie. Podejrzałem jak matka chciała od niego zadzwonić jak usuwa szybko smsy. Niestety nie jestem w stanie jej o tym powiedzieć z następujących powodów. Po prostu paraliżuje mnie strach przed tym co się stanie. Obserwowałem go przez całe swoje życie i jestem pewien, że jest to psychopata w typie kalkulatywnym, który jest zdolny nawet nam coś zrobić jeśli cos nie pójdzie po jego myśli, bo jest to człowiek, który ma napady agresji, bardzo silny fizycznie i praktycznie nie odczuwa strachu. Już sam wyraz jego twarzy by was sparaliżował. Wiem, że moja matka nie jest zdolna do racjonalnego myślenia i jeśli powiedziałbym o swojej pewności, o tych smsach i o innych rzeczach z przeszłości, o których ja wiem, a ona nie to ona natychmiast poszłaby do niego z płaczem porozmawiać i on dowiedziawszy się, że wszystko wyszło na jaw mógłby nam nawet coś zrobić, ponieważ kompletnie nie zależy mu na nas i myśli tylko o sobie. Więc poradźcie mi cokolwiek, tylko nie bezpośrednią rozmowę o tym, bo w domu rozpęta się piekło i ktoś kogoś na 100% zabije. Ma nas gdzieś, ale mieszka z nami bo mu tu wygodnie i dobrze. Powiedzcie co mam zrobić, bo już nie mam siły i żyję w ciągłym strachu. Żal mi matki, ale jeśli jej powiem to tylko ją narażę na niebezpieczeństwo.

Siostra matki, przyjaciółka? Pogadać z kimś, żeby Ci pomógł to rozegrać. Dobrze byłoby wyjechać z mamą i będąc daleko od ojca jej to powiedzieć. Fajnie byłoby wciągnąć w to jakiegoś psychologa, kogoś kto zajmuje się ofiarami przemocy. Np jakbyś pojechał gdzieś z mamą (i tu ta przyjaciółka moze też pomóc) i żeby tam był umówiony taki psycholog, który od razu doradzi i pomoże i wtedy? Jak to odpada, to inaczej nie umiem pomóc. Sama wiem, że jak każdemu podpyskuję, tak ojcu nie umiem. A na pewno nie puki mieszkam w tym samym domu.

Nie mógłbym jej wyciągnąć gdzieś daleko nie podając powodu, a gdybym podał powód to skończyłoby się tak jak napisałem, ale dzięki za pomysł porozmawiania z kimś bliskim. To już jest jakaś myśl. Mimo wszystko proszę o dalsze rady, gdyż bardzo ciężko mi się z tym uporać.

Ale odwiedziny u przyjaciółki, czy babski wyjazd z okazji urodzin siostry (Ty nie jedziesz ale siostra mamy wszystko wie), Pomoc w załatwieniu czegoś, co jest te 100km od domu (wybór firan, sukni, łóżka akurat w tamtym sklepie, bo jest wyjątkowy i przyjaciółka się uparła, że tam) to już jest pretekst. No i ten psycholog czy doradca tez może być bardzo przydatny, bo wie jak postępować w takich sytuacjach.

up