Musiałam oddać kota i mi smutno

Bo już miałam drugiego i psa i mąż się uparł ,że zaraz będzie u nas jak u Violetty Villas... ale mieszkamy w duzym domu z ogrodem więc dla mnie nie był to problem... teraz już go nie ma i mi smutno :(

up

up

Jakos nie jest ciebie zal-dobrze,ze chociaz ci smutno.

Na Twoim miejscu, oddałabym męża. Ha, skürwiel nie miałby nic do gadania. Moje koty, moja sprawa. Jak się nie podoba, to niech wypiërdala.

męża kocham i nie jest złym człowiekiem ,ale średnio lubi zwierzęta, ja bardzo się przywiązałam do tego kotka, aż mi się płakać chciało jak go oddawałam... Chyba w dobre ręce bo znam tą rodzinę ,ale raczej go już nie zobaczę bo oni dośc daleko mieszkają i w ogóle. Jeszcze przed oddaniem się do mnie tulił... a szkoda gadac :(

MM? :)

nie,a kto to MM?

i w ogole jeszcze w domu wszystko nim pachnie, miał swoje "łóżeczko" kocie, musiałam je zabrać z miejsca gdzie zwykle spał :(jeszcze jest jego karma w miseczce... mam chociaz nadzieję ,że będzie tam szczęśliwy

Gratuluję! Dawaj sobą pomiatać! Wypiërdoliłabym go z domu na zbity ryj.

Ważne ,że nie znalazłaś mu domek, jak jest to faktycznie jakaś fajna rodzina to tyle dobrego. a dlaczego się nie uparłaś i go nie zostawiłaś ? ja bym tak zrobiła jakbym sie juz przywiazała. Dlugo z wami był?

gość Dla "kochanego mężusia" zrobi wszystko!

Miesiąc, może trochę ponad.... Ale już zdążyłam się przywiązać do niego, a on do mnie... Już mi przesiadywał na kolanach, mruczał itd... Przybłąkał się do nas, miał może z 2 miesiące. Mąż jak pisałam nie jest jakiś zły itd, np nie wyrzuciłby tego kota tak poprostu,ale on nie przepada jakoś bardzo za zwierzętami choć je toleruje, i tak psa i tego starszego kota mamy tylko dzięki temu ,że ja chciałam

Głupia pïnda z Ciebie i tyle.

Nie słuchaj tych głupich komentarzy! Ok nie zdecydowaliście sie go zatrzymać, tak bywa najważniejsze, że ma dom wielu ludzi inaczej pozbywa się problemu przykre choc prawdziwe. Dobrze ze ma dom a zal z czasem odejdzie wiele jest bezdomnch kotow calego swiata nie zbawisz!

gość "Nie zdecydowaliście się"? To on się nie zdecydował. Odebrał swojej własnej żonie prawo głosu. Skürwysyn.

Ja bym nie oddała ale... Skoro tak zadecydowaliście trudno. Wiem ,że jest Ci smutno ja kiedyś też musiałam oddać szczeniaczki,które moja sunia urodziła bo miałyby za mało miejsca w mieszkaniu, było mi ciężko, ale jakoś dałam radę, głowa do góry :)

Nie no, w sumie to razem podjęliśmy ostatecznie taką decyzję, on mnie tylko namawiał bardzo do tego i pod jego wpływem uległam, ale jakby on też tak jak ja chciał go zatrzymać to napewno bym go zostawiła. On zaczał narzekać ,że trzy zwierzęta to dużo, że roznoszą brud z dworu, że małemu zdarza się zrobić kupkę poza kuwetą (ale tylko czasami w 90% robił do kuwety) i takie tam no i w końcu się zgodziłam go oddać, mogłam się nie zgadzać trochę żałuję

a ja mam sześć kotów :D Najstarszą, prawie 15 lat, mam po krewnej, która zmarła. Zaaklimatyzowała się, chociaż z innymi kotami na dystans. Jeden kocur przyjechał jako maluch z drugiego końca Polski, w prezencie :) Taki "pudzian" - wielki, ale krzyczy najgłośniej ze strachu. Jest też kotka bura zielonooka, filozofka, królowa. Trzyma porządek. Jej siostrzeniec, też buras, odratowany po kocim katarze, chuderlak przymilny niesamowicie, bo butelką karmiony i noszony na rękach... I jeszcze moja ulubienica kotka szylkretowa - czarna z rudym, pojawia się na kilka dni i znika na tygodnie. Ale jak już jest to śpi u mnie w łóżku, nie lubi się z innymi kotami. Tylko ona ma wstęp do domu. Pozostałe piwniczno-ogrodowe. Wolne dusze wygrzewają się w ogrodzie, a zimą śpią na pralce w piwnicy. Myszy łowią, znoszą w prezencie na wycieraczkę, krety też. Ptaki też.... Od niedawna jest jeszcze jeden kocur - przybłęda, ale że rudo-biały to został. Nawet go wywiozłam kawałek za wieś, żeby znalazł sobie dom i .. znalazł, tzn. wrócił po dwóch dniach. Wszystkie wykastrowane/wysterylizowane. Dużo z nimi zabawy i przyjemności obserwowania :)

No, mogłaś się nie zgadzać, a faceta wywalić za drzwi, bo znając jego wstrętną naturę, pastwiłby się nad tym kociakiem. :o Za kogo Wy wychodzicie za mąż. :o

gośćM, korzystając z okazji... Ile czasu upłynęło, zanim Twoje koty wybudziły się z narkozy po kastracji? Mój kocur śpi już 7 godzin. :(

No tylko Twoje są piwniczno-ogrodowe, a u nas pies jest głownie trzymany w domu (wypuszczamy go do ogrodu ,ale generalnie przebywa w domu) , starsza kotka też i ten mały kotek raczej wychodził na chwilę tylko i też się do domu pchał więc u nas by to inaczej wyglądało i faktycznie się trochę brudzi,ale ja chciałam bardzo zatrzymać tego kotka, męczyło mnie czasem jak załatwił się poza kuwetą ,ale i tak go pokochałam,a mąż mnie przegadał , wyłożył swoje wszystkie przeciw ,że niedlugo idę do pracy i nie będę miała czasu dla tych wszystkich zwierzat no i mnie przekonał, ale teraz żałuję ,że tak zrobiłam...

rudego kocura zawiozłam do weta ok 12tej, nie od razu wzięli go na stół, ale o 17tej już było po, i był wybudzony. Generalnie ok 2-3h po operacji się wybudzają tylko są jeszcze lekko nieprzytomne. Moje koty tez się pchają do domu i jak się nie przypilnuje to zdarza się "problem", ale to kwestia zasad - koty, które chodzą po dworze, nie wchodzą do domu, bo nie można utrzymać czystości.. Oprócz mojej ulubienicy :)

gośćM, dziękuję za odpowiedź. :) Godzinę temu wybudził się i próbuje już chodzić, ale jest strasznie słabiutki. To chyba normalne. Nie pójdę dzisiaj spać, wolę być spokojniejsza i czuwać przy nim. :)

vikernes - mam nadzieję, że jednak spałaś normalnie :) Koty są harcorowe i nawet ze świeżymi ranami pooperacyjnymi wskakują na np. parapet. Będzie się włóczył z kąta w kąt, ale da sobie spokojnie radę sam. Niektórym kotkom trzeba zakładać kołnierz, żeby sobie rany nie wylizywały i nie wyciągały szwów. Wytyrtol kota ode mnie ;)

gośćM, trochę zdrzemnęłam się nad ranem, gdy kot się zmęczył niezdarnym zwiedzaniem mieszkania. :) Już jest coraz lepiej. Całe szczęście. :)

ja p*****le ja tez lubie i mam zwierzeta, ale ta virkenes to stara dewotka jakas :O wez zrozum ,ze nie kazdy ma warunki na trzymanie 30 kotow i 50 psow kazdych jakie sie przyblakaja i tak autorka zachowala sie jak nalezy ze szukala mu domu i znalazla zeby kazdy tak robil to byloby cudownie

emilkaaaaaaaaaaaa, jeżeli ktoś nie ma warunków, to po co decyduje się na jakiekolwiek zwierzę? W tej sytuacji, kociak przyplątał się do ich domu. Ok, rozumiem, nie był "planowany". Szanowna Pani Autorka wspomina, że mają warunki i że kot mógłby zostać z nimi, gdyby nie jej mąż tyran, który okłada ją kablem od przedłużacza, gdy ona mu się sprzeciwi.

a nie można by spokojnie podzielić się doświadczeniami i wrażliwością, a nie obrzucać inwektywami?