matki, żony, konkubiny czy nie boicie sie o

Wasze dzieci i partnerów ze cos sie im stanie? U mnie odezwaly się jakieś poklady empatii i jak czytam o jakichś wypadkach to zastanawiam się jak czuje się rodzina, bliscy Np. To dziecko z sepsa...i jakie to życie kruche jest rano pijesz kawe a za kilka godzin giniesz w wypadku...nie myslicie o tym? Ta osoba która ginie jej to obojętne ale zostają bluscy z zaloba,pogrzebem ,samotnością...o wczoraj byl program o 11 września z perspektywy bliskich dawał do myslenia