mam 20 lat i 10miesięcznego synka

Czy uważacie że mam zmarnowane życie? Skończyłam liceum, zdałam maturę . Na studia nie miałam w planie się wybierać raczej myślałam żeby zrobić sobie studium w mojej miejscowości . Mieszkam z chłopakiem u jego rodziców . Za rok idziemy na swoje . Najgorsze jest to ze jego mama się wtrąca w wychowywanie mojego dziecka . Chce żeby wszystko było po jej myśli . Oczywiście chłopak daje im na życie . Ona się czepia ze ja nie pracuje, mimo ze sama w życiu nigdy nie pracowała . Ostatnio powiedziała żebym pod lampę poszła sobie zarabiać . Taka jest mama mojego chłopaka . Sprawia jej przyjemnośc to ze mi tak dogryza. Jeżeli chcecie mnie tu mieszać z błotem to lepiej wogóle nic nie piszcie .

Możesz mieć zmarnowane życie gdy będziesz nadal mieszkać z tą wydrą.Pójdziecie na swoje, wówczas odżyjesz.Teraz musisz to wszystko znosić i przemilczeć. Musisz mieć silne nerwy.Ja bym tego nie wytrzymała i powiedziała bym co o niej myślę.Twoje dziecko i babsko nie ma prawa Ci rządzić, jedynie tylko może doradzić.Szczerze Ci współczuję

Masz dziecko i chłopaka który pracuje. Fajnie Ta matka to niemal teśicowa, a wiesz jak to z nimi jest. Będziecie na swoim to zaczniecie żyć po swojemu.

Nie, nie uważam abyś zmarnowała sobie życia. Nie każdy chce i musi iść na studia. Ale matka twojego faceta jest naprawdę dziwna i niesprawiedliwa. Przecież wiadomo, że nie pójdziesz do pracy mając niemowlę :O A tym bardziej dziwne jest takie zachęcanie z ust kogoś kto sam całe życie był na czyimś utrzymaniu. A Twój facet nie może stanąć po Twojej stronie?

Myślałam żeby małego po roku dac do żłobka sama bym mogła wtedy iść do pracy . Wiecie jaką mi awanturę zrobiła! Że co ze mnie za matka jest . Kiedys jego mama była taka spoko . Lubiłam do nich przyjeżdżać . A teraz kiedy mieszkamy razem to nie poznaje tej kobiety . Dopiero pokazuje jaka jest wredna . Jakoś to znoszę ale najgorzej jest w nocy . Ciągle przez nią płacze . Mam takie nerwy przez nią że czasem nie wiem jak sobie z tym radzić.

A faktycznie taką biedę macie, że koniecznie musisz iść do pracy? Sorry, ale ja bym nie szła tylko dlatego, że teściowa tak chce. A co z Twoim domem rodzinnym? Nie mogłabyś tam mieszkać?

Chłopak mówił jej żeby się nie wtrącała w to jak wychowuje dziecko ale do niej to nie dociera. Moja mama mi pomaga . Zawsze kupuje jakieś ładne ciuchy czy pampersy dla małego . Ostatnio mu kupiła buty . Jak to zobaczyła moja może przyszła teściowa to zrobiła taką minę i cos tan marudziła pod nosem . Nie jestem osobą która lubi się kłócić ale jak tak dłużej bedzie to chyba nie wytrzymam i jej wygarne co o niej myślę

Mogłabym . Ale chłopak miałby wtedy daleko do pracy .

Urodziłam w tym samym wieku co ty i też miałam to samo, tylko że z moją mamą a nie teściową. Cały czas się wtrącała do wszystkiego. Dziecko musiało być wychowywane tak jak ona chcę bo inaczej robiła awantury. Po roku wynajęłam z chłopakiem mieszkanie i tobie też to radzę

Juz się nie moge doczekać kiedy się od nich wyprowadzę.

to i tak teściowa dobra, w ogóle nie powinna was przyjmować do siebie, założyliście rodzinę to was problem gdzie będziecie mieszkać. Pieprzyć się umieliście a już zadbać o mieszkanie nie

Może trochę grzeczniej. To że jesteś nie wychowana to nie znaczy że musisz to pokazywać tu na forum . Skoro ty się pieprzysz to twój problem . Ja jak juz cos to uprawiam seks . Mama mojego chłopaka od początku chciała żebyśmy zamieszkali razem. Gdyby nie to że nam zaproponowała remont mieszkania mielibyśmy juz dawno za sobą . Skoro nie znasz mojej sytuacji to nie oceniaj pochopnie . :)

Mam podobną sytuację . Dasz radę . A ty babsztylu jak nie masz nic mądrego do napisania to wynocha stąd.

Mam 20 lat i jestem w 3 miesiącu ciąży. Też mam maturę, nawet dobrze zdaną i zawód po moim liceum. Od października zaczynam studia niestacjonarne. Faceta mam cudownego, mieszkamy razem, pracę ma, ja rozglądam się za zleceniami i fajnie jest :) Nie uważam żebyś życie sobie zmatnowała, bo niby jak? Ty życie właśnie budujesz :)

Tu większość kobiet krytykuje młode mamy. Nie wiem czy próbują się tu dowartośćować i jest im lżej na sercu wtedy. Ja nie uważam żebyś miała życie zmarnowane . Wręcz przeciwnie . Powodzenia.

bez przesady, dziecko niczego nie przekreśla. Ja będąc już w dość zaawansowanej ciąży skończyłam studia I stopnia, teraz od października zaczynam magisterkę, skończę, mała akurat podrośnie i pójdę do pracy :) czysty przypadek,ale jak mobilizuje. Powodzenia!