czy pamięć o wydarzeniu i odczuwanie lęku to słabość psychiczna?

Witam Jak myślicie, czy osoba, która przeżyła lata temu jakieś wydarzenie, które było dla niej emocjonalne ciężkie, a teraz po latach dalej sobie z tym nie radzi pamięta wciąż o nim, odczuwa lęk w różnych sytuacjach, choć które trochę wiąże z tym wydarzeniem i przypominają jej je jest słaba psychicznie?

up

Nie słaba psychicznie tylko ma uraz psychiczny spowodowany tym wydarzeniem.. To się leczy leki +psychoterapia..sama się leczę z tego powodu czyli zaburzeń lękowych inaczej zwanych nerwicą lękową

ale to chyba jest słabość psychiczna jak ktoś sobie z czymś nie radzi?

A dupa tam :) poprostu zbyt mało serotoninki w mózgu :) i mówię serio też kiedyś myslalam że to słabość psychiczna te moje nieradzenie sobie a to była depresja i nerwica..gdy zaczęłam brać lek antydepresyjny to teraz bez leku już zdrowa jestem i czuje się silna psychicznie, nie czuje żadnych zmartwień wielkich, wszystko jest łatwiejsze niż kiedyś, i nigdy nie czułam się tak w 100% sobą jak teraz :) żadne emocje mną nie kierują, pełen spokój, opanowanie, i dobre samopoczucie:)

wg mnie ludzie ktorzy zyja z nerwica, depresja czy schizofrenia albo dramatycznymi wspomnieniami to prawdziwi twardziele . ja sama przechodzilam i przechodze przez w.w. choroby oraz straszne wspomnienia dotyczace znecania sie nad zwierzetami z rak bliskich mi osob i wiem jaki to niemilosierny bol, cierpienie i meka. ludzie slabi to ci ktorzy dotknieci tymi przypadlosciami popelniaja samobojstwo. a ci ktorzy cierpia na te choroby i zyja to ludzie twardzi a przyczyna tego stanu jest jedynie zaburzenie neuroprzekaznikow(za duzo dopaminy lub za malo serotoniny, lub za malo i tego i tego). ja zyje ze schizofrenia paranoidalna, przechodzilam przez depresje lękową i nerwice i mam straszne wspomnienia w glowie od ktorych lzy mi naplywaja do oczu i dusi mnie w klatce piersiowej ale umiem z tym zyc i jestem silna bo wiele przeszlam

to tylko oznacza,ze temat nie zostal przerobiony. Mozna samemu, mozna ze specjalista. Np. mialam wypadek samochodowy (nie aj bylam kierowca), przez wzglad na to,ze byl to kolejny , to wkradl mi sie jakis strach i normalnie wrecz sie balam siedziec w odpalonym samochodzie sama, heh Postanowilam cos z tym zrobic i... zrobilam prawko :) Nabralam zaufania do ludzi tak dodatkowo i nie mam problemu, aby jezdzic i sama i z kims za kierownica,ale co sie najadlam strachu, to moje

jednym slowem, spadasz z konia, to wsiasc na konia, tyle :) i nie wrzucac wszystkiego do jednego wora