Moja mama mi wmawia

że 15 lat temu, w liceum kochałam się w pewnym chłopaku. A ja nigdy się w nim nie kochałam. Co robić?

ale masz rąbniętą matkę

Nie kłóć się , tylko powiedz spokojnie, ze źle pamięta. I zostaw to.

Kiedyś pamiętam jakoś krótko po liceum gadała, że mi się ten chłopak podobał, ja jej tłumaczyłam, że nie, że to tylko kolega. W ogóle on jako facet kompletnie nie był w moim typie, byliśmy z różnych światów. Ale lubiliśmy się przy tym. Tylko, że to było koleżeństwo. Myślałam, że wtedy, jak jej mówiłam, to dotarło. Wczoraj była gadka jakaś o chłopaku, który był moją pierwszą miłością. O tym mama wiedziała. Jakoś zapytała, czy ktoś ze znajomych wie, co u niego-od kilku lat jest za granicą. Zaczęły się różne wspominki. I ja jakoś coś westchnęłam: "no tak, pierwsza miłośc". A mama na to, że przecież pierwszą moją miłością to był tamten z liceum. Ja nie mogę, chyba wiem lepiej. Dziś już pomyślałam, że może olać to, niech sobie myśli, co chce, niczego te jej myśli w moim obecnym życiu nie zmieniają. Ale nie znoszę, jak ktoś mi wmawia, co ja myślałam, czułam itp...

Znam to. Ja miałam dwóch bliskich kolegów w liceum. Przychodzili do mnie, ja do nich. W ogóle oni między sobą się też kumplowali. A moja mama potrafiła jeszcze po latach gadać, że ja się nie mogłam zdecydować, który mi się bardziej podoba. A mnie żaden z nich nie interesował jako chłopak.