Jak mam zyc w patologicznym domu zeby byc normalna?

Mam 22 lata. Mogabym sie wyprowadzic ale niestety nie jest to mozliwe w tej chwili. Skonczylam studia, szukam pracy i w przyszlym roku zamierzam isc na studia 2 stopnia. W domu jest koszmar. Ciagle wyzwiska, krzyki, ponizanie. Rodzice przy obcych zachowuja sie normalnie ale gdy jestesmu sami to zero rozmow bo sa poobrazani a kazde pytanie czy proba nawiazania kontaktu konczy sie krzykiem i klotnia. Musze wytrzymac jeszcze rok. Jak mam zyc w takim domu żeby nie zwariowac?

Dodam ze mam w domu wydzielona osobno kuchnie i lazienke wiec rzadko z rodzicami sie widuje. Staram sie siedziec u siebie caly dzien. Gdy tylko do nich zejde na chwile dostaje op*****l. Matka ma nerwice a ojciec jest alkoholikiem

Poza tym juz sie boje swiat. Co roku jest po prostu koszmar.

wytrzymałas 22 lata to nie dasz rady jeszcze jednego roku?

może pomyśl o jakiejś dobrej terapii dla DDD DDA ? a później się usamodzielnisz i ograniczysz lub zerwiesz kontakt

tez tak mam i nie wiem co robic przy ludziach sa normalni i stawarzaja dobre pozory,wiec jak mowie innym jak mam w domu to nie wierza mi i mowia ze wymyslam

Wlasnie przez te 22 lata jakos dawalam rade bo malo w domu bylam. Czesto wychodzilam na cale dnie. Teraz to sie skonczylo bo moi znajomi powyjezdzali, nie studiuje juz. Poza tym od ostatniego roku sytuacja jest koszmarna

Dokladnie. Moj chlopak tez uwaza ze wymyslam. Przy nim zachowują sie idealnie a jak zostaje sama to już o wszystko pretensje i wyzwiska

Musze jakos to ogarnac i wmawiam sobie ze to jeszcze tylko ten ostatni rok i koniec

Jesteś najlepszym dowodem na to że w tym kraju nie powinny się rodzić dzieci. Brak samodzielności w dorosłym życiu/bezrobocie/, wspólne mieszkanie z rodzicami/brak mieszkań lub środków na to mieszkanie/ powoduje taki właśnie patologiczny rozwój. Pępowina powinna być zdecydowanie odcięta po wejściu w dorosłość. Mini mieszkanka dla młodych ludzi, możliwość zarobkowania nawet na najniższym poziomie, ale tak by móc się samodzielnie utrzymać i dalszy rozwój wg własnego światopoglądu. Tylko taka opcja /przykład - Szwecja/ daje w ogóle możliwość rozwoju. Dorosłe dziecko ma swoje życie i rodzice także. Chore jest wspólne mieszkanie dorosłych dzieci z rodzicami. Rodzice po wychowaniu swoich pociech także mają prawo do własnego życia wg swoich upodobań.

moze z facetem zamieszkacie?

i z jednej patologi w druga, co? z rodzinnego domu pójdzie na utrzymanie do faceta?

jesli pracuja i nie naduzywaja alkoholu to nie jakas patoogia a jedynie dysfunkcyjna rodzina

Moj facet mieszka w akademiku bo tez studiuje.

Za rok sie wyprowadzam bo ide na studia do innego miasta. Musze wytrzymać jeszcze tylko rok ale to bedzie bardzo ciezkie

Zgłoś się do najbliższej poradni leczenia uzależnień. Jako osoba z domu dotkniętego problemem alkoholowym masz prawo do bezpłatnych porad psychologicznych, możesz także skorzystać z terapii dla DDA. Powodzenia.