Codzienność i rutyna niszczą moje małżeństwo.

Jesteśmy ze sobą od 6 lat,mamy roczne dziecko.Ostatnio zauważyłam,że oddalamy się od siebie.Rozmawiam o tym często z mężem ale on albo nie widzi problemu albo obiecuje,że wspólnie nad tym popracujemy a potem nie robi nic w tym kierunku.Nie chce mu się starać,jest tylko praca dom dziecko i tak w kółko.Mam dosyć wciąż staram się za dwoje o naszą relację.Podpowiedzcie coś,proszę.Jak jest u Was?

to jest chyba normalne w malzenstwie czego ty oczekujesz?

No właśnie ,chyba normalne,jak piszesz.Każdy ma inne potrzeby.Czy ja oczekuję niemożliwego?

Jak sprawić żeby nasz związek ożył?Byliście w takiej sytuacji?

Byłam i jakoś daliśmy radę. Najpierw była separacja, potem rozwód bo separacja nic nie dała. Jednak po 1,5 roku wróciliśmy do siebie, bo przyciągnęło nas to co kiedyś. Wspólne wyjazdy, chodzenie na koncerty, kino, obgadywanie naszych sąsiadów, bieganie późnym wieczorem. Robimy to co przed ślubem, to co kiedyś jak byliśmy młodzi. Mamy 3 dzieci, a czasami zachowujemy się jak nastolatki i nas właśnie to łączy. Bardzo żałuję, że zawsze tak nie było i mieliśmy chwile słabości

Co zrobić żeby nie doszło do takiej sytuacji,że staniemy się sobie obcy,że nic już nas nie będzie łączyć poza dzieckiem?