Nie mogę oderwać się od byłej

Mimo że rzuciła mnie pół roku temu a byliśmy razem 2 miesiące to ja myślę o niej codziennie. Już tego nie kontroluję, tutaj też spamuję setki postów. Najgorsze jest to że bedąc z nią widziałem że jeśli nie ona to ja będę musiał podjąc decyzję o rozstaniu bo ona była nienormalna, potwornie toksyczna. na dodatek wszyscy dziwili się dlaczego z nią jestem skoro ona ma taki fatalny charakter i że "mógłbym mieć lepsza i normalną dziewczynę" Totalnie mi odbiło, nie jestem w stanie wejść w żaden nowy związek, na dodatek sprawadzam profil jej siostry, brata i obczajam co się dzieje w jej mieście. Boje się że popadnę w paranoję, bo ja nie chciałbym juz do niej wrócić ale za każdym razem jak słyszę coś na jej temat to serce mi mocniej bije. Dodam że w trakcie jak z nią byłem nabawiłem się depresji, każdy jej telefon to był strach że mnie rzuci albo opieprzy za coś(za to że w podstawówce miałem koleżankę) albo że w życiu podobał mi się ktoś inny zanim ją poznałem. 2,5 miesiąca nerwów dzień w dzień i setki kłótni. Teraz ona ma nowego. NA dodatek mnie zdradziła. Jak sobie z tym poradzić bo boje się ze oszaleję i stanę się jakimś psychicznym obserwatorem jej życia.

Zabawne bo to wygląda na efekt Pavlova! Przez tyle czasu kazda rozmowa z nią powodowała lęk że teraz tobie to zostało :D

up

lecz się!

Ile macie lat ona i ty?

Wiem, ze ci to nie pomoze ale wspolczuje. To przypadek dla psychologa. Zaden normalny czlowiek tego nie pojmie :-)

jak przeczytalam to co piszesz , to skojarzylam twoj przypadek z mechanizmem alkoholizmu, narkomanii .Moze niefortunne dosc skojarzenie , ale w niektorych przypadkach wystarcza nieduze dawki alkoholu i krotki czas , by sie uzaleznic od uzywki .Jeden ma mala podatnosc , inny przeciwnie chlonie szybko jak gabka . Wydaje mi sie , ze szybko wspoluzalezniles sie od toksyka , toksycznych relacji z nia.Dlatego tez tak bardzo brakuje ich .To sa podniety , jazda bez trzymanki , ciagle stres, niepewnosc . .Wiesz , ze to zle ale brakuje tego w "zylach".Czujesz sie , jak na odwyku -zle i miotasz sie .Stad sledzenie jej i takie "antidotum " na odwyk . Inaczej tego wytlumaczyc nie umiem . Sadze , ze czas zrobi swoje, staraj sie zajmowac mysli czymkolwiek innym .Polecam wysielek fizyczny do bolu , wtedy zmeczony padniesz na lozko i bedziesz spal a nie swirowal na jej punkcie . Elena.

To mi wygląda na syndrom sztokholmski

MUAHAHAHAHAH! Kochany nie peniaj. Jesteś po prostu PRAWDZIWYM POLAKIEM - masochistą liżącym rowa jędzowatej psychopatce :P Obecnie w USA czyli u naszego kochanego Wielkiego Braciszka, któremu zawsze pomagamy faceci mają już dosyć władczych i niedostępnych jędz. Zaczynają doceniać miłe, poczciwe, łagodne dziewczyny, które kochają swojego chłopa i zadbają o familię :P U nas jeszcze tego trendu nie ma, a szkoda :P

chyba tak, chyba wpadłem w syndrom sztokholmski. Tak naprawdę nasza relacja trwała 6 miesięcy więc dość długo chodziłem w nerwach, najpierw jak nie dawała mi szansy a potem jak z nią byłe. Jestem ciekawa czy dla nowego faceta też jest taka czy tylko dla mnie

serio przejmujesz się szmatą? Ja bym kogoś takiego olała z marszu tego samego dnia a ty sie przejmujesz?!

ale ja jej nienawidzę, chciałbym ją nawet zbluzgać ale chcę być ponad to bo mógłbym wiele na ten temat powiedzieć.

Koleś, olej ją i przestań przynudzać. Zrobiła miejsce dla innego, więc odczep się od kogoś kto ma cię w d***e. Masz problem z myśleniem czy co ? Uczucia wygasną tylko przestań się nakręcać bo nie ma kim.

Hej autorze, jestem w podobnej sytuacji Wydaje mi się, że to jest PTSD Przeżyłeś traumę, choć niektórym się wydaje że to coś c***owatego, ale to jest zupełnie inny problem. Korzenie tkwią w dzieciństwie, w potrzebie kochania, bycia kochanym. Dziecko potrafi mieć własny świat, jeśli świat najbliższy jest nieprzewidywalny i zagraża- ucieka w niego, odcina od emocji, ucieka od czucia, bo to boli. Taką ucieczką może być nałogowa miłość , efekty długiego zakochania, czytałem o przypadkach, gdzie ktoś leczył to jak alkoholizm, więc jest to do odstawienia przez przyjrzenie się wzorcom. to jest nałóg.

autorze, jakie wnioski z sytuacji? albo pomocnie wnioski innych? pozdr

Pewnie jest na haju dalej.

Autorowi przeszło. Wiem bo właśnie z nim gadam, autor znalazł sobie pasję i cel w życiu ;p