MAcie tak samo jak SPOTYKACIE STARYCH ZNAJOMYCH ?

Ostatnio spotkałam kolegę z liceum, które kończyłam 8 lat temu, nie widizałam go od tego czasu. Ja chodziłam do klasy z rozszerzonym angielskim i byłam b.dobra, a on do mat-inf i jedyne co umiał to przedstawić się po ang. Teraz on jest dużo dużo lepszy w angielskim niż ja. Pracował nawet 2 lata za granicą jako informatyk, teraz mieszka w PL i też w pracy 90% czasu mówi po ang. Przez te 8 lat on się intensywnie uczył, kursy, szkolenia, wyjazdy itp żeby nadrobić ten ang. bo miał okropne kompleksy. I wiecie co? Mimo że ja miałam 'lepszy start', większą wiedze z ang itp to teraz goowno co umiem, niby pamiętam ale brak mi praktyki :o Jakoś mi się głupio zrobiło że te lata nie pracowałam nad językiem.... Macie też tak jak spotykacie znajomych? Że mieliście lepsze możliwości niż ta osoba ale ona swoją determinacją osiągnęła więcej?

miałam największe powodzenie ufacetów zmieniałam ich jak rekawiczki, przestałam mieć powodzenie jakoś tak 3-4 lata temu (skończyłam 28 lat), od tego momentu jestem singielką :o a laski które nie miały nawet chłopaka w liceum pohajtały się ,mają dzieci :( i to z fajnymi koleiami :( a ja co? :o przebimbałam ten czas!!!!!! a teraz sami rozwodnicy mi zostają!!!!!

autorko tematu: w tych sprawach pewnie nadal jesteś b.dobra kotku:)

Podobnie, ale na odwrót - na moją korzyść. Pasożytnicze utrzymanki swoich konkubentów, często bez wykształcenia i z dzieciakami, w wieku 20 lat. :D Tak bardzo mi przykro.

również na moją korzyść raczej ;) bierzcie się do roboty a niedługo zobaczycie efekty ;)