jak mam wierzyć w mężczyzn skoro każdy jeden jest gorszy

mam dopiero 21 lat. W zasadzie każdy facet na mojej drodze wyrządził mi jakąś krzywdę. Mój brat chyba nawet żałuje, że jestem na tym świecie, traktuje mnie jak powietrze a jak tak długo walczyłam o jego uczucia. Mój tato niby jest w porządku ale zdarza mu się napić. Nawet nie wie jak bardzo cierpię widząc go w takim stanie. Wczoraj na pasterce widziałam mojego chrzestnego- pierwszy raz od 2 lat bo nie mieszka w Polsce. Nasze rodziny są skłócone już jakiś czas ale dawniej mieliśmy świetny kontakt, bardzo go lubiłam bo był taki ciepły. Wybiegłam z tego kościoła, chciałam go zobaczyć ale nawet nie zaczekał, nie spojrzał w moją stronę tak, jakbym to ja mu coś zrobiła. Myślałam, że w chłopaku znajdę oparcie ale okazało się, że to drań. Kłamał, oszukiwał aż w końcu upokorzył i wyzywał. Kolejny mój myślałam dobry i życzliwy kolega też okazał się niezłym ziółkiem- myślał, że będę jego popychadłem. Nie mam siły zupełnie, a to nie jest tak, że ja na to zezwalam. Jestem osobą stanowczą i nie pobłażam a mimo to tak się wszystko potoczyło...