BARDZO mi Smutno...

Trądzik pojawił się u mnie w wieku 14 lat i od tej pory zaczęło się moje przekleństwo! Wszyscy się ode mnie odwrócili. Ciągnął się on przez gimnazjum, liceum, studia i jest moją zmorą do dziś. Nie mówię tu o paru pryszczach, czy krostach, ale o naprawdę mega wysypie ropnych bolących cyst, policzkach pełnych blizn i mega zaskórnikach! Ludzie mnie wyzywali od najgorszych, zawsze byłam sama, nawet rodzina potrafi się ze mnie naśmiewać! Przeszłam leczenie u dwudziestu trzech dermatologów, którzy namówili mnie na różnego rodzaju terapie: Izotek, Retina A, sterydy, zastrzyki. Leczyłam się u kosmetyczek kwasami, laserami wypróbowałam też szereg maści,płynów i żeli z drogerii. Wszystkie te specyfiki okazały się w moim przypadku nieskuteczne a została mi po nich pamiątka w postaci zniszczonej wątroby i obniżonej odporności. Powiem Ci szczerze, że chyba nie spotkałam dermatologa, który chciałby naprawdę mnie wyleczyć, a nie tylko zarobić... Straciłam masę pieniędzy na tą walkę i niestety nie udało mi się jej wygrać! choć właściwie to cały czas siedzę w domu, bo ogarnia mnie strach, że ludzie patrzą na mnie z obrzydzeniem i traktują jak trędowatą :(

Nie smutaj:*

Idz do jakiej zielarki, albo baby jagi co blisko lasu mieszka. Takie wariatki znaja sie na medycynie ludowej moze ci pomoze ktora:-)

To umow sie ze mna spacer :)

Moja kolezanka nigdy nie miala problemow ze skora-z cera ,przyszedl czas ,ze zaczela miec powazne problemy ze skora... :( eh zycie...

Znam pewna dziewczyne ktora miala skore -cere bardzoo problematyczna ,ale znalazla odppowiednia pielegnacje do typu cery i teraz skore ma prawie jak nowa

:(

tak ludziie potrafia byc okrutni ,sa zbyt glupi zeby potrafic wstawic sie w sytuacje danej osoby..