Pracuję w sklepie i zaczęłam zastanawiać się nad życiem...

Pracują kobiety w różnym wieku. Ale jest grupa młodych czyli poniżej 25 w której jestem ja. Jestem w niej prawie najstarsza. Mieszkam u rodziców. Niestety nie mam za co się wyprowadzić i z kim, bo najczęściej ludzie się z kimś wyprowadzają. Wtedy jest łatwiej. Partnera nie mam, chociaż doświadczenie już mam, ale teraz żaden się nie pojawił, który by mi odpowiadał. Jestem jedyną, która jest BEZDZIETNA i jedyna która mieszka u rodziców. Do tego są dziewczyny już po rozwodach. Niby w rozmowie z nimi czuję parcie na już tzw. dorosłe życie, ale z drugiej strony jestem za świadomymi wyborami i nie uleganiu presji. Do tego uważam, że taki moment dla mnie to są okolice 30stki, żebym potem nie miała poczucia, że zmarnowałam sobie życie czy coś. Niestety czasami czuję się trochę. gorsza. Zastanawiam się czy to może nie chodzi o partnera, ale potem sobie uświadamiam, że i tak byśmy wciąż byli na etapie dziewczyna - chłopak, więc nie zmienia to jakoś nie popycha mojego życia na przód.

Piszesz o poczuciu zmarnowanego życia , ale co w takim razie robisz w sklepie ? nie marnujesz tam życia ?

A co czujesz kiedy układasz towar na półkach? Przytomne decyzje procentują, nie daj się omamić towarom z przeceny?

czy coś

Mam już plan co zrobić, żeby mieć lepszą pracę, ale póki co nie mogę wybrzydzać.

ja to moge powiedziec, że mam zmarnowane zycie, mam 36 lat, mieszkam z rodzicami bo mnie nie stac na samodzielnosc . chce umrzec ale nie potrafię sama się zabić więc błagam o najgorszego raka by zdechnąć szybko

twój post jest taki jakiś bez konkluzji , co wg ciebie popchnie twoje zycie do przodu ?

pracujesz na kasie czy wykładasz?

I to i to. Uważam, że osiągnięcia zawodowe. Nie chcę do końca życia siedzieć w sklepie. Wiem już co mam zrobić, ale ludzi w pracy się nie wybiera i kiedy nie mogę przeskoczyć czasu oczekiwania to muszę sobie jakoś radzić i właśnie wtedy pojawiają się takie myśli jak w pierwszym poście.

Do gość z 21:13 Twoje życie nie koniecznie musi być zmarnowane to zależy od Ciebie, co potrafisz dać z siebie innym. Pomyśl o jakimś wolontariacie czy innej formie pomocy bardziej potrzebującym od Ciebie, nieszczęśliwym. Odnajdziesz w życiu radość, sens. Pomimo tych wszystkich rzeczy, które nie ułożyły się tak, jakbyś chciała. Otrzymałaś czas , od Ciebie zależy jak wykorzystasz ten dar od Boga.

jesli nie masz z kim sie wyprowadzic to wez firme przeprowadzkowa

do 21:13. A nie myślałaś o wyjeździe zagranicę?

duży sklep czy mały? praca przez agencję czy bez pośredników?

A ja nie o tym : (