Spędziłam Sylwka ze znajomym ale miałam ogromną chęć

się do kogoś chociaż przytulić. Ogromną! Szczególnie do takiego pewnego mężczyzny, który jest nieosiągalny niestety... Nie spodziewałabym się po sobie aż takich emocji w tym kierunku... na codzień nie rozmyślam o swojej samotności. Ale czuję, że coraz bardziej mi tego brakuje. Strasznie żałowałam, że siedzę tylko z tym kolegą , co do którego nie mam nawet cieplejszych uczuć przyjacielskich. Ale przecież nie będę nikogo szukać na siłę, bo to nie o to chodzi, chodzi o to, by spontanicznie coś poczuć.

trzeba bylo się do niego przytulic

Ja tak kiedyś miałam. Żartowaliśmy z pewnym gościem i go szturchnęłam lekko. On mi oddał i tak do końca spotkania miałam niesamowitą chęć żeby znów go dotknąć, cokolwiek, jakkolwiek. Ale to tylko samotność. Bo człowiek potrzebuje kontaktu fizycznego i tyle. Nie dotknęłam, przeszło.

Ale ja nie czułam tego w stosunku DO NIEGO. Tylko tak ogólnie. Nie lubię jedna sztuczności i wiem, że przytulanie się do kogoś, do kogo nic szczególnego nie czuję nic by nie dało

znajdź sobie kogoś

Tak ogólnie to ja to czuję bardzo często. Ale wtedy, przy tamtym, to było tak bardzo mocne pragnienie, że aż mnie zszokowało. Ale dobrze wiedziałam, że to dlatego, że nawiązałam z nim kontakt fizyczny (głupim szturchnięciem). To wciąż samotność.

Też tak kiedyś miałam, rozmawiałam z kolegą, siedziałam koło niego i miałam ochotę go przytulić. :(

Ten ktoś, do kogo miałabym ochotę się przytulić, był nie wiadomo gdzie...

ja spędziłam po raz 1 w zyciu sama Sylwestra, mogłam być z rodzina, z kolegą, ale to było mi potrzebne.

I dobrze :) grunt to robić to, co się chce.