Szłam dziś przed siebie

Wyszłam niezauważona z domu. Poszłam przed siebie. Nic nie czułam, trudem poruszałam nogami. Padał deszcz, wiał wiatr. Nie miałam siły iść. Ale nie mogłam zostać. Chciałam zniknąć, odejść w niebyt. Po paru godzinach on zadzwonił i powiedział, że dziecko mnie szuka. Pyta gdzie jestem Powiedziałam, że na spacerze. Tyle, nic więcej. Zrozumiałam, że mogę iść gdzie chce. Tylko synek. Dla niego wrocilam. Ale kiedys wyjde I juz nie wroce. I nie bedzie takiej siły, która mnie zatrzyma. Kiedyś zamknę za sobą drzwi na zawsze. Teraz czuje wszechogarniający mnie smutek. Nie ma mnie. Ja nie istnieję. To jest film, który oglądam. Ja w tym nie uczestniczę. Nic nie czuję. Tylko troska.o dzieci. Tylko to jest postem między życiem a mną.

depresja?

Nie wiem. Tak czuje sie zawsze kiedy on mnie rani. Te rany kiedys bardzo bolały. Dzis nie czuje nic. Zapadam sie w otchłań. Coraz głębiej za każdym razem.

ja mam podobnie,ale ja nie mam faceta ani dzieci

Uwolnij się z tego cierpienia. Weź rozwód i zacznij żyć.

Tak zrobię. Kiedy moje dzieci będę dorosłe. Na razie muszę tu zostać. One czują się bezpieczne. Moje życie jest nieważne. Żyję dla kogoś. Nie dla siebie. Swoje cierpienie noszę, ich nie udźwignęłabym. Wiem jak one nas kochają. Jak jest im z nami dobrze. Jak są ufne I szczęśliwe. Nie zniosę ich rozpaczy. Jestem strasznie samotna. Wszyscy przyjaciele się odsunęli. On mnie odciął od wszystkich. Ludzie nie chcą w to się angażowaç. Ja to rozumiem. Potrzebuje rozmowy.

walić ludzi, znajdź sobie zwierzęta. od razu polepszy ci się humor, wyzwolą się endorfiny.

On nie chce zwierząt. Kiedyś będę miała psa.

idz do psychologa. A dzieci moga widzieć więcej niż ci się wydaje. Jeżeli dalej tak będziesz żyła zniszczysz się totalnie

Psycholog każe mi odejść. A ja tego nie zrobię. Teraz. Szykuję swoje odejście za 10 lat. To mnie trzyma przy życiu. Odkładam pieniądze na mieszkanie. Kupiłam je już teraz ale on się kapnie. Muszę czekać. Dzieci widzą dużo ale nauczyłam się udawać. Kiedy jest dobrze jestem wesoła I buduję ich bezpieczeństwo. Kiedy jest źle chowam się w siebie. Dzieci będą bardzo cierpieć. To nie będzie kulturalne rozstanie. Miałam już pròbkę parę razy. Miałyby piekło na ziemi. Muszę to przetrwać.

Sama siebie zabijasz. Bronisz się dziećmi.. Ile mają te dzieci?