problem z odżywianiem

Witam Was dziewczyny... Pisze tu gdyż od ponad roku mam problem. Zawsze byłam osoba szczupła, najwięcej ważyłam 54 kg przy wzroście 175cm. We wrześniu 2013 roku zapragnelam jednak zrzucić ze 2-3 kg, wiec stopniowo ograniczalam jedzenie. W końcu jadłam ok.1000 kalorii i każda nadprogramowa kaloria była przyczyną wielkich wyrzutów sumienia. Do czerwca schudłam do 41kg. Wyglądałam strasznie ale dalej nie mogłam jeść...nie miałam nawet ochoty. Od września biorę leki na depresję. Od października zaczęłam mieć gigantyczny apetyt. Od tamtej pory po prostu zre jak dzika swinia. 19 grudnia ważyłam 47 kg a dziś ważę juz 51 i czuje się wstretnie... I...grubo,a wiem ze to dalej niska waga. Jednak kompletnie nie mogę na siebie patrzeć. I ciągle jem i jednocześnie man wielkie wyrzuty. Mam 20 lat. Pomóżcie mi co mam zrobić bo ja już naprawdę nie daje rady :(

Kobietko ,ja mam 21 lat, ważę 57 kg przy wzroscie 165. :) Nie wolno ci nie jeść. W pożywieniu masz tyle ważnych pieriastków które odpowiadaja za funkcjonowaniu organizmu. Jak masz za mało żelaza to czujesz apatie, zmeczenie, brak checi do pracy, nauki, nie hcesz jeść. Za mało magnezu to ciagle zmeczenie , nerwowość, pulsowanie oka i miesni, skurcze. za mało cynku to brzydki stan buzi, włosow i pazkokci. Chcesz tego? Jestes szczupłą osobą, nie masz tłuszczu a masz same drobne kości. Nie traktuj jedzenia jako wroga, bo ono daje Ci siłę do przeżycia i daje Ci kopa energetycznego. Bez niego nie przeżyjesz więc trzeba jeści nie wmawiać sobie, że jesteś gruba. Stan przed lustrem i powiedz sobie, że jestes super laska, piękna, szczupła, bez tłuszczu. Grubas to to osoba która wazy 80 kg a nie maja poniżej 50 kg. Weź sobie to wszystko do serca. Miej kogoś kto Cię przytuli i powie, że nie potrzebuesz więcej chudnąć . Odstaw leki powoli bo to nie ma sensu ich branie. Więcej uśmiechu i uwierz w siebie kobietko!!! :*

Nie mogę ich odstawić, psychiatra dalej kaze mi je brać. Próbowałam to zrobić na własną rękę (wydaje mi się ze to przez nie jednak zaczęłam jeść?)i tydzień nie brałam, ale wtedy w ogóle nie mogłam sobie poradzić z życiem i depresja dawała się ogromnie we znaki

Wiesz co, ja myślę, że dobry psycholog powienen Ci pomóc. Musisz mieć fachową opiekę, bo sama nie dasz rady.

:( czy ktoś jeszcze mi coś odpowie? Może są tu ludzie z podobnym problemem?

Dzisiaj znowu się ozarlam i mam wyrzuty :((