Jestem beznadziejna

Z grubsza.Wychowuje się w patologicznej rodzinie, w dodatku dowiedziałam się, że ojciec ma kochankę.Wszyscy się ode mnie odwrócili,nie mam prawdziwej przyjaciółki, każda okazywała się fałszywa.Nie idzie mi dobrze w szkole, straciłam nadzieję, że pewna osoba do mnie napisze,siedzę codziennie w 4 ścianach, przeglądając co min telefon, czekając na wiadomość która nigdy nie nadejdzie.Każdy dzień jest dla mnie udręką.Budząc się z rana chcę mi się płakać,ponieważ wiem że nic się w nim nie zmieni.Chciałabym usnąć na zawsze.Czuję się beznadziejna,bezwartościowa,niepotrzebna,odrzucona,do kitu... Tak bardzo mi ciężko.