Mój chłopak to przyszły gospodarz rolny. Mnie ciągnie do miasta

Oboje mieszkamy na wsi. Jego rodzice prowadzą dobrze prosperujące gospodarstwo rolne (bydło). Moi prowadzą działalność handlową. Całe życie uczyłam się, by dostać się na wymarzone studia, co roku świadectwo z czerwonym paskiem, aż pewnego razu zakochałam się po uszy. Serce nie sługa. Nie zważałam na to, że to na Niego zostanie przypisana działalność. Pokochałam Go i kocham nadal. Ale im bliżej mi do wyboru studiów... (kilka miesięcy) Tym bardziej jestem bezradna. Rozmawiamy o tym cały czas. Mówi, że nie może zabijać moich planów i żebym studiowała to, co chcę. Że sobie poradzi. Włożyłam w moją edukację masę czasu i pieniędzy... Wszystko z myślą o studiach. Ale jak mogę zostawić Go z wielkim gospodarstwem na głowie, kiedy naprawdę pokochałam tego człowieka? Jednak chłopak ze wsi to prawdziwy skarb. Patrząc na Jego ojca-byłby wspaniałym mężem i ojcem. Jednak mnie nadal ciągnie do ludzi, do miasta, do posiadania czystego i pachnącego domu na przedmieściach. Pomóżcie wyrwać mi się z tej bezradności...

W mieście teraz nie jest wcale tak wspaniale, owszem jest wiele atrakcji, ale żeby tu fajnie żyć, trzeba też sporo zarabiać, bo jest drogo jak cholera, na dłuższą metę oszaleć można, tłumy ludzi, chamstwo, hałas, korki, itd... na wsi święty spokój :)

Ok, tylko że przeważnie ludzi z miasta ciągnie na wieś, a tych ze wsi do miasta... Ludzie potrzebują zmian

Wyjedź na te studia do miasta jak masz możliwość i zobaczysz jak tu jest, na małżeństwo i tak trochę za wcześnie, masz czas... na razie postaraj się poznać to czego pragniesz, bo inaczej będziesz nieszczęśliwa i za niepowodzenia będziesz winić faceta. Mam kuzynkę co też chciała do miasta, przyjechała szukać pracy, na początku mieszkała u mnie, potem wynajęła mieszkanie z koleżanką na spółkę i po kilku miesiącach doszła do wniosku że tu nie da się żyć, bo pensji na nic nie starcza, co z tego że są kluby, kina, teatry, muzea, centra handlowe, jak i tak nie miała za co tam iść i wróciła do siebie ;) Ciągnie cię do miasta, bo go nie znasz... dlatego wypadałoby abyś na własnej skórze się z nim zapoznała.

Dziękuję za pomoc, trochę mi lepiej:) Już nie mogę spać z tego wszystkiego, ale może faktycznie powinnam robić to, do czego zawsze dążyłam, a czas pokaże... Dobrej nocy życzę i wysyłam wielkie uśmiechy:)))

Nie ma za co dziękować, chcesz studiować w mieście, to teraz masz okazję, zrób to, bo potem będziesz żałować całe życie że tego nie zrobiłaś. Tylko uważaj bo miasto niektórych potrafi bardzo zmienić i to zdecydowanie na gorsze. Śpij dobrze, dobranoc :)

A moze na studiach poznam innego chłopaka? No bo w sumie co to za zycie oprzątać smierdzące krowy :P Człowiek ma prawo do jakichs rozrywek, zycie kulturalnego a nie tylko harówa i plotki w wiejskim sklepiku :)

godny uwagi jest new york

Szczyt techniki: Żreć trociny i srać deskami.

miasto truje i morduje diabeł tu władze ma

wiesniaki powinni zostac na wsi i nie pchac sie do miasta

Miasto jest miastem. Na wsi jest nudno i chcą mieszkac tam glownie ci którzy mieli z tym styczność.

idź na studia skoro sobie takie wymarzyłaś, przecież one nie trwają wieczne, a przy okazji zobaczysz jak jest w mieście i po studiasz zdecydujesz zresztą nie rozumiem co chcesz w zamian robić? już wprowadzać się do chłopaka i pracować na jego gospodarstwie?

mój chlopak choduje bydło ale widze ze bydlo jest tez na tym forum :(