Jeżeli pierścionek zaręczynowy, to tylko z brylantem.

w takim razie jaki jest sens w ogóle się zaręczać? To jest deklaracja która powinna mieć termin ważności.

Tak samo jak "chodzenie" czy nawet małżeństwo wszystko zależy od ludzi

to pamiątka...która długo nie pożyje. Mam jeden srebrny pierścionek który noszę o lat (byłam nastolatką jak go kupiłam) jest srebrny, dalej się trzyma...ale nie przypomina okręgu x Srebro jest twardsze od złota o jakieś 40%

no cóż, nie mogę odpowiedzieć za ciebie, mnie byłoby przykro. Nie chodzi konkretnie o diament (to jeden z kilku kamieni które mi się podobają), ale gdyby kupił mi "byle-co" to poczułabym się trochę...olana? Tak jakby chciał odwalić szopkę, wlepić nakrętkę i mieć to z głowy.

Ja chciałam dostać srebrny ale mój się uparł na złoto i teraz mam pierścionek, który do niczego mi nie pasuje... nie nosze złota, bo nie lubie, ale niestety narzeczony olał moje upodobania... dobrze, że niedługo ślub i zamienię go na obrączkę ;)

I zawsze ma po jakimś czasie. Rok, dwa, trzy i ślub. Lepiej tak niż odkładać latami przez faceta lepiej się zaręczyć i zbierać na ślub/wesele razem. Razem planować, a nie czekać na mamonę od faceta

miło z jego strony :/ Sama nie lubię żółtego złota, ale białe czy różowe już tak...poza tym jest jeszcze bardzo wytrzymała platyna. Srebrne pierścionki mają zazwyczaj węższe obrączki, więc łatwiej się wyginają :)

Moi znajomi byli razem pięć lat, już dawno mieszkali razem kiedy uznali, że czas na ślub i on się oświadczył. I to moim zdaniem było najsensowniejsze działanie, dwa lata zabrała organizacja.

Ale dlaczego byle co? Rozumiem lubisz diament ale nie każdy jest Tobą :P Nie czuje się olana jestem szczęśliwa za to co mam i nie mam na myśli pierścionka tylko mojego ukochanego :)

dwa lata zabrała organizacja. No właśnie a nie pyk zaręczyny i zero cieszenia się nimi bo zaraz ślub. Zaręczynami tez się trzeba nacieszyć.

dlatego mówię tylko za siebie, rozumiem, że nie każdy musi być taką sroką. Chyba dwie strony wcześniej napisałam (trochę złośliwie), że cieszę się, że mój chłopak jest takim samym materialistą jak ja. Po prostu oboje jesteśmy sentymentalni (i lubimy mieć fizyczne pamiątki) i oboje lubimy ładne rzeczy - i ja w tym nie widzę nic złego, że byłoby mi przykro gdybym dostała szkiełko bo "można kupić coś innego". Dla mnie można kupić coś innego zawsze, a to jedna, jedyna taka okazja. Jak ktoś ma inne podejście do przedmiotów to nie będzie tej osobie zależeć na pięknym pierścionku.

A mój się zaręczył ze mną po 7 latach chodzenia, narzeczeństwem byliśmy przez ponad rok, a potem do urzędu :) Na szczęście nie chciał wesela, bo inaczej ślubu bym nie brała :P

To były dwa lata aktywnej organizacji i to nie jest krótki okres, tyle mniej więcej trwa załatwienie wszystkiego bez wpadnięcia w bankructwo :P Niektórzy robią tak, że zaręczają się, a potem mija 5 lat i "zaczynają myśleć o ślubie bo nie było ich wcześniej stać" - tego nie rozumiem.

Dobrze, że mówisz sama za siebie tyle, ze jak widać nie każdy to potrafi dla większości tutaj to jest tradycja jakiś głupi obowiązek ma być tak i koniec. Myślisz inaczej jesteś gorszy czytaj nie stać cię, jesteś zwykłym skąpcem i tak dalej.

A czego nie rozumieć, tak chcą to tak robią nie zmusisz ich przecież. Równie dobrze mogą żyć na przysłowiową kocia łapę całe życie pomimo oświadczyn. Nie zabronisz im i nie zmienisz podejścia do życia :)

to działa w obie strony - jedna osoba powie, że to tradycja i ludzie za dużo odpuszczają na rzecz wygody, inni, że nieodpuszczanie robi z kobiety (i mężczyzny...) materialistycznego pustaka. Moim zdaniem są w życiu rzeczy warte szarpnięcia się - teraz tylko kwestia tego co kto uważa za taką rzecz. Na pewno nie zrozumiem podejścia - restauracja jest lepsza bo się najem i twierdzenie, że nigdy nie da się kobiecie drogiej biżuterii bo nie i już, nawet jakby jej bardzo na tym zależało bo lubi piękną biżuterię (która bywa droga), nawet ten jedyny raz w życiu.

mogą, ja po prostu nie rozumiem sensu oświadczyn wtedy. Może to jest wtedy tylko "dla nich"...to nie dla mnie.

Macie niskie poczucie własnej wartości, jak rezygnujecie z brylantów. Jestem pewna, że gdyby te z Was, które tu wypisują, jak to dobrze dostać tombak, dostały z zaskoczenia na zaręczyny brylant, cieszyłyby się jak dzikie świnie. Ku/rwa mać!

Raczej zapytałabym po co mi tak drogi pierścionek i ba ja zapytałam po co usłyszałam, bo tak się należy i chciałem droższy. Masakra totalna.

Ty już przestać swoją wartość oceniać na podstawie ilości posiadanych diamentów, aż tak nisko się cenisz? Wyceniasz swoją wartość na pierścionek z diamentem? Aż tak tania to chyba nie jesteś :P Musisz być bardzo zakompleksiona, aż zaczęłam ci współczuć.

Tak, poczułam się bardzo dowartościowana, kiedy mój przyszły oświadczył, że "nie ma mowy o nie-diamencie". Szkoda Ci, zakompleksiona tłusta świnko?

Ja znowu mogę mówić tylko za siebie, ale przynajmniej dla mnie diamenty nie mają nic wspólnego z poczuciem własnej wartości. Chodzi raczej o sprawianie przyjemności i jeżeli lubię diamenty to normalne, że miło mi będzie jak dostanę diamentowy pierścionek zaręczynowy.

Co sie tak jaracie kawalkiem węgla ?:D Mnie sie brylanty nie podobaja. Szkiełko jakich wiele, nic ladnego. Szmaragdy , białe perly .. mnie to jara :p Zwykły bursztyn jest 100 razy ładniejszy od brylantów. I w czarnym srebrze, zadne tam złoto, pospolite do bólu. Zreszta te pierscionki wszystkie takie same, oklepane.. obraczka z kamykiem na środku, zadnej fantazji :D

nie silę się na oryginalność :)

Jeszcze bardziej ci współczuję i twojemu facetowi również, bo jak widać wybrać kamień potrafił, ale kobiety już nie za bardzo :P

Jestem tradycjonalistkę i fantazja w kluczowych sprawach mnie nie jara, tak samo jak fantazja w sprawach światopoglądowych.

A ja dostałam złoty pierścionek z cyrkoniami. Jest skromny, ale najpiękniejszy, bo dany prosto z serca. Mój - teraz już mąż - sam mi się oświadczył i sam uzbierał pieniądze, żeby go kupić.

nie silę się na oryginalność :)

Macie niskie poczucie własnej wartości, jak rezygnujecie z brylantów. To mnie powaliło totalnie. :D Głupich nie sieją sami się rodzą. Wiążesz się z pierścionkiem czy z mężczyzna, który ci go dał? Ja stawiam, że z pierścionkiem.

Kolejna mądra dyskusja na kafe. Proponuję nie zaglądać innym w pierścionki, bo to nie Wasza sprawa co kto na paluchach nosi