cieszycie sie ze zyjecie ze sie urodziliscie

?

czasem tak, czasem nie. jak spiewal klasyk "w zyciu piekne sa tylkochwile" i tego sie trzymam, staram sie zyc dla tych chwil

tak , choc bywa ciezko, ale mimo to walcze i sie ciesze :)

z tego, że się urodziłam i cos tam fajnego przezyłam na pewno tak...ale moje zycie już mogłoby się skończyć, mam wrażenie że i tak nic dobrego mnie już nie czeka...

ja załuje, że się urodziłam, problemy codzienne -bieda, bezrobocie i moja cieżka choroba mnie tak dobijają, że nie obraziłabym się na raka , w sumie byłaby to ulga bo bezsensownym i skazanym na nijaką egzystencje życiu, mam 30 lat.

12:52- a jaka to choroba ,ze taka ciezka?Mnie tez nie jest łatwo ,ale jakos sobie radze , staram sie pokonywac przeciwnosci losu, zawistnych ludzi omijam i jakos to idzie do przodu choc bywa roznie, małam zaburzenia depresyjno-lekowe, zawaliłam prze nie studia, brak mi czesto wiary w siebie ,ale staram sie cieszyc tym co mam

toczeń;) agresywna odmiana

Mam takie momenty zwątpienia w siebie, w moje życie ze nie wiem po co się urodziłam. Ludzie niszczą zawsze mi to co sobie wokół siebie stworze. Ta p********a zawiść i zazdrość! Jestem do tego zakompleksiona i ciągle nie pewna siebie. Nie umiem ukryć tego ze nie wierzę we własne możliwości. Często stwarzamy pozory ze jest dobrze, ukrywam to za uśmiechem. Nie umiem tak dalej żyć. Mimo że mam 18 lat wątpię czy znajdę z życiu partnera.

Nie, z czego mam się k***a cieszyć?!

up