dziś ostatecznie pogrzebałam wszelką nadzieję i poczułam się wolna

jest mi naprawdę lżej. nadzieja to taki ogromny ciężar na sercu. teraz już nie ma nic.

hej a o co chodzi?wyobraz sobie ze ja podobnie,poczulam ulge

chodzi o caloksztalt mojego zycia. pod kątem szczescia, milosci. juz jestem wolna. moge wreszcie czuc sie swobodnie w tym swiecie, wiedzac, ze juz nic takiego mnie nie spotka. wszystko co zrobie, zrobie tylko i wylacznie dla siebie. nie mam presji zadnej, nie czekam, uwolnilam sie od tego.

no i dobrze. Tylko że nie do konca ci wierzę, ja takze uważam tak jak ty, ze się uwolniłam, ale ciagle gdzies w glebi duszy cos tam mi nie pozwala na całkowite zrezygnowanie. jak to mówią : "nadzieja umiera ostatnia". Szkoda w sumie, bo zdecydowanie wolałabym już właśnie mieć miec taki 100% spokój. A nie 99%.

masz racje, moze i nie jest to 100% ale bardzo blisko stu. a nie blisko zera, zniewolenie przez wlasny umysl. tak czy inaczej sama przyznaj, duza ulga, prawda?

ostatni umiera czlowiek, nadzieja niedlugo przed nim :) if you know what i mean