Codziennie drżę o moją ciążę, że się nie uda. Zwariuję przez te 8 meisięcy.

Jestem w 8. tygodniu. Od samego początku boję się, że poronię, że coś nie nie uda, że ciąża się zatrzyma. Niby nie mam powodów do obaw, pierwsza ciążą bezproblemowa, ale jakoś jestem cała w strachu. Co zrobić, żeby pozbyć się tego irracjonalnego lęku.

Przyzwyczaisz się. Po porodzie będzie to samo, strach o dziecko będzie ci towarzyszył już do końca życia, tak to już jest :)

też tak miałam i chyba dlatego ,ze za dużo czytałam, kafe tez dostarcza wrażeń, nie ma co. w pierwszej ciąży, nie czytalam i byłam dużo spokojniejsza.

no jak bedziesz tak schizowac, to faktycznie to sie dobrze nie skonczy.

codziennie czytam tu o poronieniach i wychodzi na to, że 6 na 10 kobiet przynajmniej raz poroniło, więc dlaczego ja miałabym nie poronić? Oczywiście nie chcę tego, ale jakoś mam przeczucie, że tak się stanie. To straszne! Ja tak nei chcę.

A po co czytasz? Co ci to daje, tylko się nakręcasz. Przestań tu wchodzić i czytać.

Jakoś czuję, że to się tak skończy. Czy któraś z Was, mimo przeczucia, że będzie źle doczekała szczęśliwego finału?

Ja Cię rozumiem, też od samego początku drzalam o mojego synka, nawet dziś schizowalam że się nie rusza, a to 22tdz. Nic nie poradzisz, ja chodzę co miesiąc na usg i tak czekam na kolejne. Tematy o poronieniach omijać szerokim łukiem,czytam tylko o wyprawce, porodach, kłopotach rodzinnych. Złe rzeczy omijam wzrokiem. Tobie radzę to samo :-)

Nie czytaj o poronieniach. Jak wmowisz sobie,ze bedzie zle to bedzie zle. Strach bedzie Ci towarzyszyl do samego konca. Ja mialam kilka plamien,nawet w 4/tc. Lekarz wprost powiedzial,ze nic z tego nie bedzie. Dzis zaczelam 37tc,czekam spokojnie na rozwiazanie,ale dalej drze,ze wsztstko bedzie ok.

nakręcasz się sama i dostajesz nerwicy a to ni pomoże utrzymać ciązy! Ja byłam w szpitalu już w 7 tygodniu ciaży bo miałam plamienia, spotkałam tam madrego lekarza: zabronił mi czytac na necie o poronieniach i słuchać w szpitalu od dziewczyn tych histrorii po prostu trzeba jakoś zapanować nad tym strachem, i nie słuchać złych opowieści i poronieniach i porodach to że komuś się nie udało to nie znaczy że to ma spotkać ciebie, trzeba jednak mysleć pozytywnie po 12-14 tygodniu poczułam sie lepiej bo już wtedy żadko się traci ciazę i zaczęłam cieszyć się ciązą i brzuszkiem, a teraz już 36 tydzień, najgorsze chwile przetrzymałam jakoś, dużo się modliłam, nawet mszę zamówiliśmy za zdrowie moje i dziecka, też panikowałam, płakałam ale zawsze jakoś starałam sie panowac nad tym i jakoś dobrnęłam do końca ale jestem wyjątkową panikarą i histeryczką jakich mało, i tak miałam nawet przed ciążą w ciąży to się nasiliło, pewnie mam nerwicę, jak większość kobiet w dzisiejszych czasach, no ale jakoś staram się opanować zwłaszcza przed mężem, który nie lubi jak wpadam w nadmierną histerię i zawsze jakoś mi tak przetłumaczy, ze przesadzam i pomaga

witaj w klubie :O ja też tak drżę tyle że u mnie masa ku temu powodów. Zostało mi niecałe 3 miesiące a strach coraz większy :O

też sie tak trzęsłam, ale ja pierwszą ciążę straciłam. z perspektywy czasu- sama sobie krzywdę zrobiłam bo nie umiałam sie cieszyć tylko ciagle sie martwiłam. wyłącz to kafe i tyle.