czy każdemu zapisane jest szczęście w miłości?

Gryzie mnie takie pytanie czy każdy ma jakieś swoje przeznaczenie miłosne. Jestem w jescze bardzo młodym wieku, ale widzi się te par teraz, że człowiekowi aż się smutno robi widząc to. Strasznie się boje, że nie znajdę sobie nigdy tej drugiej połówki i nie założę rodziny. Okropne jest to, że każdy facet jaki mi się podobał okazywał się bezczelny i nic sobie nie robił zakochanych uczuć do niego. Co o tym sądzicie?

nie, człowiek szuka swojej drugiej połówki czasem przez wiele żyć. Prawdziwa miłość zdarza się bardzo, bardzo rzadko. Taka "raz na milion lat". Ja wierzę w tę platońską wizję miłości. Mało tego czasem ludzie spotykają swoją tę swoją jedyną drugą połówkę i im mimo to nie wychodzi. I tak przez kilka/wiele żyć. O ile oczywiście ktoś wierzy w reinkarnację. To smutne, ale i budujące zarazem; że gdzieś tam... jest ta jedna jedyna nasza druga połówka jabłka. Jedna wśród miliardów innych ludzi i dlatego tak strasznie ciężko jest na nią trafić. A szara rzeczywistość jest taka, że ludzie się poznają, spotykają ze sobą, czasem nawet żenią, a potem albo rozstają, albo żyją obok siebie z obcym już sobie człowiekiem. Może to moje doświadczenie, ale nie znam ŻADNEGO naprawdę wieloletniego związku, który by tak nie wyglądał. A mam już lat kilkadziesiąt...

ale ładna jesteś czy pasztet?

Tak