usunęłam ciążę i tak strasznie żałuję .

Nie mogę sobie tego wybaczyć i darować . Dziś moje dziecko miałoby miesiąc. mam 2 dzieci kocham je nad życie . W 3 ciążę wpadłam jak jakaś nastolatka ale z kochankiem . Teraz poleca słowa ze jestem szmata itp ale ja dziewczyny darować sobie dosłownie nie mogę zevusunelamvto dziecko . :-(

nie masz czego zalowac

W 3 ciążę wpadłam jak jakaś nastolatka ale z kochankiem . Teraz poleca słowa ze jestem szmata itp ale ja dziewczyny darować sobie dosłownie nie mogę zevusunelamvto dziecko xxx trzeba było urodzić mąż by się bardzo ucieszył

Wtedy wpadłam w panikę tak szybko działała m ... Przez cały ten czas zawsze miałam żal do siebie . próbuje sobie wmówić ze tak lepiej jest . Pozbywamy się dziecka .. kochanka .

Autorka -- mąż juz chwilami wiedział ze to jego dziecko ze to nam się wpadka przytrafiła ..

Bardzo Ci współczuję.... Licheńskie Centrum Pomocy Rodzinie i Osobom Uzależnionym ul. Klasztorna 4 62-563 Licheń Stary tel. zaufania: 63 270 81 32 e-mail: pomoc@lichen.pl www.pomoc.lichen.pl Zgłoś się tam, tam Ci pomogą

Autorka - chciałabym tak jak inne co usunęly. .. bez wyrzutów sumienia .... cholerę ja tak nie potrafię .. :-/

Autorka - ale w jaki sposób tam mi pomogą ? Czas nie cofną . mąż nie chce o tym nawet mówić . Był pewny ze to nasze dziecko . zrobiłam to wszystko po kryjomu ...

i co mu powiesz jak się nie urodzi za 8 miesięcy? a może mąż nie zauważy,co?

dobrze zrobiłaś

bardzo dobrze zrobiłas, to by była porazka urodzic dziecko kochanka i rozwalic rodzine dwójce dzieci które juz masz

Autorka - ur by się właśnie tak by mąż się nie zorientował ... jedynie bałam się bo dziecko pewno później by nie było podobne do pozostałych moich dzieci ... nie miałam prawa tak postąpić .... będę się w piekle smażyć za to ... wiem to

Ja też zaliczyłam wpadkę i jestem w 3 ciąży z mężem. Usunąć było by najprościej ale ja bym nie umiała potem żyć. Autorko Ty usunęłaś i Nierozumiem czego oczekujesz? współczucia? Zrozumienia? Ty go dla swojego dziecka nie miałaś, zabiłaś je tylko dlatego że się puściłaś.

ja tez usunelam ilkanascie lat temu, jeszcze przed zabiegiem plakalam bo nie chcialam tego robic a nie bylo innego wyjscia, dzis ma dzieci a bol serca po tamtym bedzie sie za ma ciagnal cale zycie, czasu nie cofne, spotkam to dzieciatko kiedys w iebie, bardzo mi szkoda ze nie dalam szansy mus sie arodzic a ten swiat jednak dzis juz z tym nic nie zrobie, poprostu zostanie to ze mna

Autorko piszesz, że mąż chwilami wiedział że to jego dziecko i pozwolił ci usunąć. Dziwne to dla mnie.

Autorka - dał się przekonać ze to jego ale o usunięciu nie wiedział nic . Powiedział się dwa tyg później . Nie oczekuje niczego . Nie chce zrozumienia . tego nie da się wytłumaczyć ... źle zrobiłam

Jak można coś wiedzieć chwilami? Albo się wie albo nie.

Najlepiej powiedzieć prawdę mężowi

ja też usunąłem, ale nie żałuję. jak będzie trzeba znów to też usunę. a co mi tam. a teraz idę się bzykać.

I mezowi powiedzialas ze usunelas????

Wiem co czujesz.Mam 25 lat,też to zrobiłam niedługo miną 2 lata i niczego tak nie żałuje jak tego. Nie potrafie ani zapomnieć ani sb darować. Wtedy spanikowałam, nie mogłam uwierzyć że jestem w ciąży dopiero jak kolejny test i krew byl taki sam to dotarło. Lekarz też potwierdził kolejnego dnia. Z moim facetem nie mogłam się skontaktować olał mnie wył tel i wgl pojechał gdzieś z kumplami na wakacje. Nie wiem co ja sb wtedy myślałam, bałam się że sb sama nie poradzę. Myślałam że to jedyne wyjście. Wiedziała tylko moja przyjaciółka , facetowi powiedziałam kilka tyg pozniej jak sie do mnie odezwal pogadać, nie potrafiłam go okłamać. Mimo to że go przy mnie nie było to zrobiłam mu straszna rzecz, nigdy wcześniej i nigdy potem nie widziałam zeby płakał. Wybaczył mi , zakazał kiedykolwiek poruszać tego tematu a ja Nie potrafie sb wybaczyć, czasami nie mogę patrzyć na dzieci a czasami siedzę w parku i zastanawiam się jakie by było. On też bardzo się zmienił od tamtego czasu, niby było w miarę ale czasami wydawało mi się że nadal ma do mnie żal, czasami nie oddzywał się przez tydz czy 2 a potem jakby nic sie nie stało wracał. W końcu sie rozeszliśmy, wkurzaly go moje zmienne nastroje, ze nie spie po nocach, to ze wiecej pije i pale, ze włocze sie nie wiadomo gdzie. Chodziłam trochę na terapie i nic to nie dało, brałam leki uspokajajace i nie pomogło, zresztą nie najlepiej się to skończylo . Trochę pomagało dużo zajęc , jak najwiecej tak zeby być tak zmeczonym ze nie masz siły myśleć