Trudności w okazywaniu uczuć.

Wychowałam się niby w pełnej rodzinie, piszę niby bo z ojcem miałam bardzo złe relacje, często mnie bił, obrażał i właściwie to tak jak by go nie było. Z moją mamą relacje też były słabe bo ona nie potrafiła mnie nigdy zrozumieć i zawsze wolała moją młodszą siostrę ode mnie. Nie mam żadnych przyjaciół. Wydaje mi się, że to miało duży wpływ na moją psychikę i osobowość. W czerwcu 2013 roku poznałam przez internet trochę starszego faceta, zaczęliśmy pisać, wymieniać się zdjęciami, potem zaczęliśmy rozmawiać przez telefon. Był atrakcyjny i bardzo mnie pociągał. Po pół roku spotkaliśmy się po raz pierwszy i trwa to do dziś. Gdy się poznaliśmy on został wcześniej porzucony przez dziewczynę po długoletnim związku i twierdził, że on już więcej nie będzie potrafił się związać, że nie chce, ja szukałam kochanka i spotykaliśmy się głównie na seks ale nie tylko. Rozmawiamy ze sobą, jemy razem, spędzamy czas. Trochę jak para tylko, że nie było wcześniej mowy o uczuciach i nie dawno on powiedział mi, że czuje do mnie coś więcej i chciałby czegoś poważniejszego niż luźne spotkania. Szczerze? Ja czuję podobnie, nie jest mi obojętny, smutno mi gdy musi już iść itd.. Tylko problem jest taki, że ja mam trudności w okazywaniu innym uczuć i szczerze nie wiem co z tym zrobić. Jakieś pomysły?

Po prostu żyj z nim ;]

Chciałabym mu w jakiś sposób to odwzajemnić, chciałabym żeby wiedział, że ja czuję to samo.

Uczucie można pokazywać na różne sposoby, nie tylko mówiąc, że kochasz itp. Mów, że jest dla Ciebie ważny, że przy nim czujesz się dobrze i bezpiecznie. Interesuj się jego pasjami, hobby. No i każdy facet chyba lubi jak dziewczyna mu ugotuje ulubione dania :) na wielkie słowa przyjdzie czas! Powodzenia!

poprostu z nim bądź nie myśl o tym bądź sobą tak jak teraz jest dobrze powiedział ci to bo mu zależy na tobie taka jaka jesteś :)

No i ja właśnie w taki sposób mu okazuję te uczucia. Zapraszam go na obiad, kolację, zrobię śniadanie, dam buziaka, przytulę, powiem mu, że dobrze, że jest, gdy zbiera się już do domu nakłaniam go żeby został ale chciałabym mu to powiedzieć żeby miał pewność, że odwzajemniam jego uczucia.

Chcę mu powiedzieć kocham Cię tak jak on mi. Dlaczego dla mnie to takie trudne?

Miałaś złe relacje z rodzicami, pewnie nie raz, nie dwa myslałaś, ze Cię nie kochają. Nie masz przyjaciół. Schowałaś sie w skorupę. Dlatego tak trudno Ci powiedzieć drugiej osobie "kocham cię". Myslałaś o psychologu?

Ja dalej tak sądzę, że rodzina mnie nie kocha.. Często mówię sobie, że dziś mu spojrzę w oczy i mu to powiem ale zbieram się do tego, zbieram i ostatecznie coś mnie blokuje. Może to i głupie ale tak jak bym bała się ośmieszenia. :(

O psychologu nigdy nie myślałam.

Boisz się odrzucenia. Psycholog ci niepotrzebny. Jesli kochasz go, i masz do niego zaufanie, tomu to powiedz. Normalnie i zwyczajnie. Nie kombinuj, nie kalkuluj. Chyba, ze to nie uczucie, a tylko chęć rewanzu za jego ciepłe słowa. Wtedy poczekaj z wyznaniami, aż będziesz pewna, co czujesz.