Wiosna czas refleksji i podsumowan u 30stki

Wiosna za oknem, slonce swieci, a mi jakos tak smutno :( Przypominaja mi sie czasy studenckie, pierwsza milosc, nieudana co prawda. Zal ze mam juz tyle lat ile mam. Co gorsza nie zostaly mi znajomosci z kolezankami ze studiow. Ostatnia przyjaciolka z podstawowki tez przepadla we wlasnym zyciu :( Pozalilam sie az mamie, chociaz w ogole nie mam tego w zwyczaju i powiedziala, ze zobacze sama, ze teraz juz tak bedzie, ze zaczna sie dzieci i po znajomych nie wiele zostanie. Czy wasze zycie tez tak wyglada? Boze jak mi smutno :(

tak. ci co maja wlasne rodziny wola z nia spedzac czas lub z innmi parami niz z samotna kolezanka. wcale sie im nie dziwie.

Oj tak bo mieć trzydzieści lat tzn czas kłaść się do trumny! Wrzuć na luz kobieto, żyj, rób to co kochasz. Każdy ma wspomnienia lepsze, gorsze... też mam różne związki za sobą, rozterki, rozczarowania i czasy kiedy byłam mega szczesliwa :) trzeba myśleć ze to co najlepsze jeszcze przed nami :) ps. W lipcu kończe 30 lat i szykuje się na wyjazd na sunrise do Kołobrzegu jeeeee :)

tylko z kim spedzac ten czas gdy znajomi sa zajeci wlasnym zyciem a nie imprezowaniem/podrozowaniem itp. z singielka! nie kazdy ma wolnych znajomych po 30! jedziesz tam sama???zaloze sie ze nie!!

Wlasnie - z kim? Ja sie czuje dosc mlodo, a jakbym miala nawijac o dzieciach z jakas kolezanka, to by mi sie tez tego spotkania odechcialo.