chyba bierze mnie depresja

Witam , za 2 ,5 miesiąca mam termin porodu, czasami mam dość ciągle siedzenie w domu, obiadki sprzątanie, prosilam męża zeby na basen wyjść, ale on tylko przytakuje i nic nie robi w tym kierunku, spacerki rzadko, a jak juz to 50 metrow blisko domu i z powrotem, albo autem na zakupy, mąż ma córkę 14-letnia z poprzedniego związku, to częściej ja sie przejmuje, a ona ma jego w nosie, woli koleżanki, a jak cos potrzebuje to kasy od niego, ostatnio w galerii byla z koleżanką widziała nas to nawet sie nie przyznała do nas, masakra, a my przecież mlodo i ładnie wygladamy zadbani,ale maz woli na jej skinienie po nia jechać i co ona zapragnie, teraz nawet mąż pojechał do mamusi swojej a ja znowu w domu, musze czekac na niego, idzie na głowę dostać, wyszlabym gdzieś do kina, nawet do McDonald's żeby może nie najeść sie ale posiedzieć przy jakies coli big macu, a tutaj rutyna wegetacja w domku,

Czy wy tez tak macie?

Czy ktos cos zaradzi? Proszę o szczere odpowiedzi

Odwiedz swoich rodzicow, rodzenstwo, duzo spaceruj, Jesli on nie chce spedzac z Toba czasu to organizuj go sobie sama... Czytaj Ksiazki, kompletuj wyprawke, ciesz sie jeszcze wolnymi dniami bez dziecka

Trzeba było się nie wiązać z dzieciatym facetem. Córka zawsze będzie ważniejsza od ciebie taka prawda. Proza życia. Współczuję

Jeśli czujesz ze nie radzisz sobie z emocjami może powinnas zasięgnąć porady specjalisty, mogę ci polecic http://www.czpgdynia.pl/, maja tam swietnych psychologow. Taka rozmowa może ci bardzo pomoc

A nie masz kolezanek? Musisz wszystko robic z mężem? Korzystaj poki nie urodzilas, bo potem juz na lody z kumpela nie pójdziesz, pojdzcie do kina, nawet na Greya, na sushi, na zakupy wyprawkowe. A na basen czemu z mężem musisz isc? Znajdź zajęcia dla kobiet w ciąży i idz sama.

Dlaczego siedzisz w domu? Skoro masz czas to korzystaj z niego, bo jak się dziecko urodzi, to może być ciężko. Nie oglądaj się na innych, tylko skup się na sobie i codziennie zrób dla siebie coś miłego i aktywnego. Spacer, basen, ćwiczenia, jakaś wystawa. Powiem szczerze, że pierwsza ciąża tak szybko mi minęła a dla mnie to mogłaby trwać w nieskończoność, tyle się fajnego działo (bo sama o to dbałam). Oczywiście nie mogłam się doczekać kiedy syn się urodzi, ale z drugiej strony wykorzystywałam na maxa ten czas "wolności".

depresja to nie chwilowy spadek nastroju!! ja miałam depresje to miałam mysli samobojcze, nawet mialam interwncje policji. to jest powazna sprawa i nie szafuj tak ta nazwa bo grzeszysz.