Czy ja popelniłam błędy wychowawcze czy takie poprostu mam dziecko?

Witajcie. Szukam porady u bardziej doświadczonych rodziców ode mnie. Mam jedno dziecko - syna 1 rok i 9 miesięcy. Ciężko to wszystko opisać ale postaram się jak najprościej. Jeżeli chodzi o zasypianie małego to mam duży problem. Śpi 2 razy w ciągu dnia no i wieczorem ok 20 go usypiam. Za każdym razem kładę go u nas w sypialni na łóżku i leżą z nim póki nie zaśnie. To prawie za każdym razem trwa od pół godziny do godziny. Jak zaśnie to w dzień śpi u nas w łóżku a na noc mąż go przenosi do jego pokoju do łóżeczka. Męczy mnie to zasypianie bo mam wyjęte z nia po 2 - 3 godziny a inaczej on nie może zasnąć. Dodatkowo gdy obudzi się w nocy to nie ma mowy żeby mąż go uspokoił, będzie płakał dopóki ja nie przyjdę i go nie uśpię od nowa. Wydaje mi się że jest już dosyć duży i dałoby się inaczej do usypiać ale nie potrafię. Oprócz zasypiania chciałabym sie dowiedzieć o słodycze. Moi rodzice twierdzą że za dużo je słodyczy. Daję mu w ciągu dnia ze 2 3 garści płatków nesquika, do tego 1-2 paczuszki ciasteczek herbatników bebe - tych malutkich i zazwyczaj jeszcze jakiegos batonika kinderka lub jajko niespodzianke. Czasami też na śniadanie dostanie kanapke z nutella. Jednak uważam że skoro młody je zupę na obiad w ciągu dnia i śniadanie to jest ok. Poza tym jeżeli chodzi o jego zachowanie w ciągu dnia to nie mam nigdy szans na zrobienie czegokolwiek bo syn cały czas biega, wchodzi na fotele, łóżka, stół itd. Muszę go ciągle pilnować bo wszedzie wszystko ściąga i rzuca tym. Jak mi siedzi na kolanach przy stole to też ciągle wchodzi na stół, zrzuca szklanki, talerze. Mimo wszystko nie krzycze na niego tylko za każdym razem mówie nie wolno i zabieram mu np szklanke żeby jej nie rzucał ale on wtedy łapie inna rzecz i tym rzuca. Co powinnam zrobić? Czy on z tego wyrośnie jak bedzie starszy czy to są jakieś błędy wychowawcze?

nie ma żadnych błedów, taki temperament

Ze slodyczami przesadzasz i to bardzo

Piszemy "po prostu", tępa dzido

jakie błędy i to w wieku niespełna dwóch lat ?! przechodzi bunt dwulatka ,gdybyś napisała o nastolatku to inna kwestia . Nie martw sie ,uzbrój w cierpliwosć i przetrwaj

odstaw słodycze, będziesz miała grzeczniejsze dziecko - dziecko ledwie półtora roku skończyło a takie olbrzymie ilości słodyczy je. Daj 5 normalnych posiłków

Daję mu w ciągu dnia ze 2 3 garści płatków nesquika, do tego 1-2 paczuszki ciasteczek herbatników bebe - tych malutkich i zazwyczaj jeszcze jakiegos batonika kinderka lub jajko niespodzianke. Czasami też na śniadanie dostanie kanapke z nutella. x moje je tyle w tydzień a po drugie dziwią mnie dwie drzemki w ciągu dnia. moja córka odkąd skończyła rok śpi raz dziennie, w środku dnia. MI sie wydaje że ty go na siłę usypiasz, jakby był śpiący to by zasnął szybko.

śpiące dziecko nie potrzebuje godziny aby zasnąć. dwie drzemki i zasypianie o 20-tej? Boże to dziecko wiecznie śpi! weż do lepiej na spacer, zapisz do jakiegoś klubu malucha, idź na plac zabaw a nie wiecznie każesz mu spać. On ma prawie 2 lata!

Moze ma cukrzyce od tych slodyczy i dlatego tyle spi?

To Twoje dziecko i Ty wiesz najlepiej jak go wychowywać, niektórzy preferują "zimny chów", więc jak chcesz rad to ich słuchaj a jak nie chcesz to wyluzuj, nic nie trwa wiecznie

faktycznie strasznie dużo słodyczy mu dajesz, mam odczucie że robisz to dla św spokoju bo jak je to masz trochę spokoju. moja ma 5 lat i jak zje jajko niespodziankę to już swój limit dzienny ma wyczerpany. wiesz jakie to jest słodkie? cukier pobudza.

Przesłodzony mózg - skutki jedzenia słodyczy przez dzieci Nie każdy wie, że według niektórych badań, nadmiar cukru powoduje nadpobudliwość ruchową i obniżony iloraz inteligencji. Do takich wniosków – dotyczących diety małych dzieci i jej późniejszego wpływu na możliwości intelektualne – doszli australijscy naukowcy z University of Adelaide. Iloraz inteligencji ośmiolatków, które spożywały we wczesnym dzieciństwie dużo słodkich potraw i napojów był o dwa punkty niższy niż u ich rówieśników, którym ograniczano cukier. Potwierdzili to naukowcy ze Stanów Zjednoczonych. Opublikowali oni wyniki badań, z których wynika, że maluchy często karmione pizzą, ciastkami i frytkami miały IQ niższe nawet o 5 punktów. Nawet doraźnie cukier źle wpływa na możliwości dziecka w nauce. Jeżeli uczeń zje słodycz, to poziom cukru w jego krwi bardzo szybko wzrośnie. Jednak opadnie równie prędko i początkowy przypływ energii zmieni się w uczucie zmęczenia, niepokoju i trudności w skoncentrowaniu się w trakcie lekcji, czy przy odrabianiu zadania domowego.

To prawda-odstaw slodycze bedzie spokojniejszy. I kladz go spac o 12 w poludnie na godz. Potem go wybudzaj, kilka dni i wejdzie w rytm-ja tak z moja Mloda zrobilam. Potem o 20 juz na noc nyny, przez 7 godz sie tak zmeczy, ze padnie jak kawka. U mnie przyzwyczajenie trwalo 5 dni, serio! A Mloda byla "mala paskuda":-) I nie dawaj nic slodkiego na 3godz przed snem bo bedzie lipa. Pzdr:-)

Jedyny błąd jaki tu widzę, to te słodycze! Za dużo! Zdecydowanie ogranicz słodkie przekąski, możesz je zastąpić owocami świeżymi lub suszonymi albo orzechami, ziarnami dyni, słonecznika - zobaczysz, dziecko będzie spokojniejsze, biały cukier w diecie to masakra!

Dziękuję Wam wszytskim za odpowiedź. Postaram się faktycznie te słodycze trochę ograniczyć, choć pewnie będzie to ciężkie. Usypiam go tak często bo jak sie robi marudny i ciągle mu coś nie pasuje to jest zmęczony. Przynajmniej tak mi się zawsze wydawało. Pytałam o te błędy wychowawcze, ponieważ rodzina uważa że mam niegrzeczne dziecko, że nie potrafię go uspokoić ani nic przy nim zrobić. Uważają, że dziecko w tym wieku powinno potrafić się samo bawic a nie ciagle czymś rzucać...

Dziecko jak dziecko- słusznie ktoś napisał- nie dajesz mu ujścia dla jego energii- 2 razy w ciągu dnia drzemka? Moje dzieci 2 drzemki miały do jakiegoś 6 m-ca i zgadzam się usypiasz go na siłę. Po co? Jak jest marudny- zajmij go czymś fajnym, daj się wybiegać na spacerze, placu zabaw. Spędzacie jakoś aktywnie czas razem? Czy tylko to usypianie? A w nocy nic dziwnego, że się budzi- po 2 drzemkach w ciągi dnia po prostu nie chce mu się spać! Co do niewychowanego dziecka- nie każde dziecko, zwłaszcza takie małe, jest ułożone i posłuszne, ale warto nad tym pracować. Co to znaczy, że jeśli coś mu zabierzesz, to rzuca czymś innym- być może jesteś zbyt łagodna. Wytłumacz, że nie zdejmuje się szklanek ze stołu, nie rzuca się niczym, a jeśli nadal to robi- kara i siedzenie w swoim pokoju np. Niech za Twoimi zakazami idą też kary, bo dla dziecka nie przemawia, że coś mu zabierasz, skoro do dyspozycji ma też inne rzeczy.

Jesli chodzi o usypianie to nie popełniasz żadnego błędu.Dziecko chce do mamy,chce żebyś to Ty go usypiała.U mnie tez tak było wiec córeczka śpi ze mną.W nocy jak się przebudzi to przytulam ją i szeptam "mama jest przy Tobie.Śpij".Momentalnie kładzie główkę spowrotem na podusie i zasypia.Dla mnie to wspaniałe spać i miec przy sobie dziecko..

A mąż z kim śpi?

Oducz go zasypiania z tobą, bo powtórzysz błędy mojej siostry, która do 6 roku życia musiała usypiać swoje dziecko. Zasypianie trwało zwykle 2h, więc nie miała czasu ani dla siebie ani dla męża

Mąż śpi sam w drugim pokoju.On chrapie i nie mogłam spać.

Jak jest ładna pogoda to wychodzimy razem na podwórko. Moje dziecko nie dostało nigdy kary bo w sumie to nie wiem jak mialabym to zrobic? Przeciez nie zamkne go w jego pokoju samego bo wejdzie na łóżko i spadnie albo cos podobnego. Musze go miec cały czas na oku. Jak mogę mu dać karę?

Nie przesadzaj, dziecko ma już prawie 2 lata- oka z niego nie spuszczasz. Ja karę dawałam właśnie taką (i to zazwyczaj o wymuszanie chodziło, bo jakoś zakazy moje dzieci zazwyczaj respektowały)- "marsz do swojego pokoju i tam urządzać mi sceny, a jak już się uspokoisz, to możesz wyjść" i tyle. Czasem takie wycia trwały 15 minut, czasem 2 minuty, ale dziecko wiedziało, że niczego swoim krzykiem nie zdziała i z pokoju wychodziło spokojne. Zawsze też możesz uchylić drzwi i po prostu nie pozwalać mu wyjść dopóki się nie uspokoi, albo nie przemyśli, ale czasem przez szparę zerknąć, co tam robi. Matko jedyna, Ty w ogóle masz szansę cokolwiek w domu zrobić bez pilnowania go? Jeśli nie, to rzeczywiście jego zachowanie z tym skakaniem po stole jest trochę dziwne. 2 latek to już dość spore dziecko i pewne rzeczy można od niego wyegzekwować.

MULTUM SLODYCZY !!! OPANUJ SIE!!! Moje przez tydzień tyle nie jedzą cukru ile twoje w ciągu dnia Dzieciak jest przecukrzony i mu odbija

Ja miałam taki przypadek że mój były na Facebooku wysyłał do mnie wiadomości i w ogóle mnie bardzo nękał ale w pewnym momencie dał sobie spokój a ja znalazłam na internecie takie narzędzie, dzięki któremu wiem kto wchodzi na mój profil i co robi na nim. Wyobraźcie sobie że paręnaście minut miał włączone Moje zdjęcie profilowe i chyba się gapił w nie no to go zablokowałam. Gdyby ktoś chciał to nazywa się to Fejs podglądacz i jest na stronie: http://odu.pl/fejsobczajacz

Mniej slodyczy. Usypiac tylko raz dziennie. Wiecej ruchu na polu o ile pogoda pozwala. Maluch jrst na etapie sprawdzania ile moze jego cialo i co mozna zrobic. Musi sie wyszalec po prostu. Moj syn tez tak ma. Obecnie 2 l i 3 miesiace ma. Duzo spacerowalismy za raczke i w wozku. Zabawy na polu np w zimie sanki , łopatka sobie sniegiem rzucal. a jak cieplo to na plac zabaw albo rower fotelik. Bralam go na boisko zeby sie wybiegal i wieczorem nie ma problemu zasypia do 20 min.

1. Dziecko 2 letnie śpi raz ok 2 godz po zupie w południe. 2 dziecku 2 letniemu można zacząć dawać karę. Koncik wyciszenia na 2 min.... co do krzyku, nie drzyj się na nie ale gdy robi coś źle powinnaś mówić stanowczym głosem patrząc prosto.w oczy na pewno głośniej i wymowniej niż wtedy gdy jest grzeczny.... Z tego co opisujesz to dziecko śpi za dużo, je za dużo słodyczy, i moim zdaniem nie jesteś wobec niego konsekwentna i konkretnie stanowczo nie informujemy go.ze źle robi.... usypuasz w sumie normalnie, tylko za dużo!!!!!

Wywal te słodycze bo za kilka lat bedzie miał cukrzyce .Jak mozna tak nie dbać o zdrowie własnego dziecka :(

mój roczniak śpi tylko raz dziennie a wieczorem przed 21-wszą nie zaśnie.

Popełniłaś błędy wychowawcze. Nie można powiedzieć, że takie ma się dziecko. Takie sobie wychowałaś.