Mam doła i poczucie beznadziejności

Wyrosłam w przekonaniu o braku perspektyw. W domu zawsze brakowało kasy, nigdzie nie wyjeżdżałam, nie chodziłam do kina, nie wychodziłam ze znajomymi. W ogóle miałam mało znajomych. NIGDY nie miałam kieszonkowych. Nauczona wegetować a nie żyć. Teraz jestem już stara, mam średnio płatną pracę. Mieszkam z rodzicami, oni manipulują mną, swego czasu chciałam się wyprowadzisz i argument, że ich porzucam, robienie ze mnie wyrodnej córki i szlochy. Mam takie poczucie beznadziejności. Nie miałam normalnego dzieciństwa. A teraz nic mnie w życiu nie czeka. Wiem, było minęło, czas ruszyć dalej. Ale to tkwi we mnie gdzieś głęboko i sprawia że jestem taka jaka jestem.

ile masz lat,masz faceta?

Mam 25 lat. Nie mam faceta, jakoś nie mam szczęścia w tym względzie.

Za chwilę Święta i dobry moment na radykalne cięcie . Później będzie już tylko lepiej.

ale jakie cięcie? Od lat nic się nie zmienia. Zawsze przykładna córka. Rozumie. Dostosowuje się. Wspiera. Nie marudzi. Nie grymasi. Przezroczysta. Rezygnuje z siebie i swoich potrzeb. Już dawno przestałam marzyć, bo wszystkie moje marzenia były zabijane.

pół życia minęło na zamartwianiu się i niekorzystaniu z życia, najlepsze pół życia

25 lat i jesteś już stara? Weź się.

tak