czy faceci wyczuwaja desperacje?

Mam 22 lata i od prawie 3 lat jestem sama. Kazdy powie: zajmij sie swoimi sprawami, rozwijaj sie, nie przemuj sie facetami, korzystaj z wolnosci. Robilam to caly czas, ale to daje tylko chwilowe szczescie. Mam przyjaciol, mam znajomych, ale nie mam osoby, dla ktorej moglabym zyc, ktorej czulabym sie 100% potrzebna. Ciagle, gdy trafiam na kogos, kto mi odpowiada, to to szybciej konczy sie niz zaczyna. Moze po prostu faceci wyczuwaja to, ze podobaja mi sie i odpuszczaja sobie? Nie wiem, czy desperacja, to dobre slowo, poniewaz nie szukam 'pierwszego - lepszego', tylko osoby, ktora naprawde podoba mi sie. Nie mam ogromnych wymagan, wydaje mi sie, ze sama soba tez troche reprezentuje. W takim razie, tu pytanie CO JEST K***WA ZE MNA NIE TAK?!, ze interesuja sie mna osoby, ktore w ogole nie obchodza mnie, a te ciekawe odpuszczaja?