Prawie 27 lat na karku i nieśmiałość jak u dziecka

Zero doświadczeń z facetami. Zero seksu. Zero pocałunkow. Stale wysmiewana i traktowana jak dziwaczka. Nikt nie rozumie, jak mi jest trudno, ile we mnie strachu.

Nie chcę już tak żyć. Wszystkim tak łatwo przychodzi nawiązywanie znajomości, a ja mam problem, by otworzyć usta do zwykłego czesc.

Moj brat ma chyba tak samo. Ma 27lat a niesmialy ze szok. Wszyscy patrzac po mnie nigdy by sie nie spodziewali ze mam tak niesmialego brata. Uciekl w samochody. Ma swoja pasje na szczescie. Przyznam szczerze ze dobra dupa z niego jest. Przystojny i inteligetny. Jak mnie kiedys odbieral ze szkoly (mam teraz 21lat) to wszystkie moje kolezanki pozeraly go wzrokiem :) tylko niesmialy jest az szkoda mi go bo chcialabym by byl szczesliwy z jakas dziewczyna i mogl wozic ja swoim wypucowanym autem.

Moje koleżanki są już zamezne lub przymierzają się do zamazpojscia, a ja mam problem, by normalnie pogadać z facetem. Nawet na fb ręce mi drżą jak piszę do faceta, który mi się podoba. Koleżanki mają mnie za dziecinna i źle mi z tym.

Czy ktoś mi coś poradzi w związku z tym?

Zabawna jestes. Nie znam az tak niesmialych osob, moze napij sie jakiegos alkoholu na smialosc i wtedy probuj podrywac facetow.:)

daj jej namiary na tego brata,moze sie sobie spodobacie :D to raczej fobia spoleczna,nie zwykla niesmialosc.

Mam tak samo ale jestem młodsza.

Tzn. ja w życiu sobie radzę na ogół, bo chodzę do pracy, potrafię załatwić sprawy urzędowe itp. Chodzi tylko o stosunki z płcią przeciwną, konkretnie z facetami, którzy mi się podobają. Przy nich zachowuje się irracjonalnie.

Może inaczej nigdy nie byłem na tzw. randce, więc nawet nie wiem jakbym się zachował. :-)

Ja też nie potrafię się normalnie zachowywać przy facetach. Od razu mam wrażenie,że coś głupiego powiem i całkiem się skompromituję. A jak któryś próbuje się zbliżyć do mnie to zaczynam go unikać albo całkiem urywam kontakt.

Ja mam to samo też 27, nie potrafię rozmawiać z ludźmi jest strasznie spięty i nerwowy, jak się napiję alko dostaję słowotoku gadam ale o moich pasjach zawsze mam zasady dlatego nawet mocno pijany nikogo nie obrażam a nie zagaduję na ty, bo mimo pozornej odwagi nadal jestem nieśmiały :(

Mnie się zdarzało udawać, że tej osoby nie znam, przechodzić na drugą stronę ulicy... Taki strach mnie ogarnial.

Właśnie wszedłem na wiki i przeczytałem o fobii społecznej i niestety kilka objawów u mnie występuje :-(

Ja mogę z kolei gadać tylko z ludźmi, którzy są tak samo spokojni i nieśmiali, z takimi dobrze łapie mi się kontakt i oboje wrzucamy na luz natomiast rozmowa z pewnymi siebie ludźmi, takimi "duszami towarzystwa" to jest dla mnie udręka.

U mnie też.:( Przynajmniej w kontaktach z chłopakami zachowuje się jak dzikuska.