Imię Antonia dla córeczki

34 minuty temu, Gość gość napisał:

grzegorj.cba.pl/popraw/mn.html

"Zgodnie z tym, co napisano powyżej, wyraz jest polski, jeśli używa się go w polskich tekstach i jeśli jest zrozumiały dla większości użytkowników języka polskiego. Pochodzenie wyrazu, a także jego pisownia, nie ma tu nic do rzeczy."

Powiedz to Włochom.  Chyba nie zgodza sie z toba, ze Antonia to imie polskie.  Jedz do Izraela i wytlumacz im tam, ze Jakub, Szymon i Mateusz to imiona polskie.  W grecji pochwal sie pieknym polskimi mionami jak Aleksandra.  Zreszta sprobuj to wytlumaczyc nawet u naszych sasiadow np. Niemcow.  Chcialabym to zobaczyc jak w np. w Hiszpani tlumaczysz, ze Maria to polskie imie.  Oczywiscie Wanda to amerykanskie imie.

5 godzin temu, Gość Gosc napisał:

Powiedz to Włochom.  Chyba nie zgodza sie z toba, ze Antonia to imie polskie.  Jedz do Izraela i wytlumacz im tam, ze Jakub, Szymon i Mateusz to imiona polskie.  W grecji pochwal sie pieknym polskimi mionami jak Aleksandra.  Zreszta sprobuj to wytlumaczyc nawet u naszych sasiadow np. Niemcow.  Chcialabym to zobaczyc jak w np. w Hiszpani tlumaczysz, ze Maria to polskie imie.  Oczywiscie Wanda to amerykanskie imie.

Tak, Jakub, Szymon i Mateusz to imiona POLSKIE. Hebrajskie to Ja’akov, Szim’on... Angielskie Matthew, Jacob, włoskie Matteo, Giacomo... Jak ograniczonym trzeba być, żeby nie rozumieć, że pochodzenie nazwy własnej (czy dowolnego innego słowa) i jej "przynależność" językowa w formie przyjętej w danym języku to kompletnie różne rzeczy?

Jakim nieukiem trzeba byc, zeby imiona zapozyczona z innych jezykow nazywac polskimi.  Uwierz mi, ze mialam kolezanki, ktore nieraz wytykaly matkom Polkom, ze ich dzieci sa nazwane po hebrajsku gdy slyszaly komatarze anysemityczne, a potem na dziecko wowaly Piotrusiu.  Kolezanki oczywiscie byly zydowkami.   Takze polskie zydowki uwazaja twojego Szymonka za imie zydowskie, a nie polskie.  Spotkalam sie z takim idiotyzmem jak napisalas, ale nikt nigdy nie probowal tego bronic poniewaz ta sa ZAPOZYCZENIA.  Podaj mi zrodlo gdzie podaja ile lat musi spolszczona wersja jakiegos wyrazu funkcjonowac w jezyku polskim, zeby magicznie stala sie jezykiem polskim.

Oto imiona staropolskie

Bolesław, Radosław, Tolisław, Ziemowit, Miłosz

Nawoja, Wanda, Dobrochna, Tomisława

15 godzin temu, Gość gość napisał:

Tak, Jakub, Szymon i Mateusz to imiona POLSKIE. Hebrajskie to Ja’akov, Szim’on... Angielskie Matthew, Jacob, włoskie Matteo, Giacomo... Jak ograniczonym trzeba być, żeby nie rozumieć, że pochodzenie nazwy własnej (czy dowolnego innego słowa) i jej "przynależność" językowa w formie przyjętej w danym języku to kompletnie różne rzeczy?

Wiesz co, w Polsce uzywano łaciny do pisania w sredniowieczu to moze Jakub, Szymon i Mateusz to łacinskie imiona?

10 minut temu, Gość Gość napisał:

Jakim nieukiem trzeba byc, zeby imiona zapozyczona z innych jezykow nazywac polskimi.  Uwierz mi, ze mialam kolezanki, ktore nieraz wytykaly matkom Polkom, ze ich dzieci sa nazwane po hebrajsku gdy slyszaly komatarze anysemityczne, a potem na dziecko wowaly Piotrusiu.  Kolezanki oczywiscie byly zydowkami.   Takze polskie zydowki uwazaja twojego Szymonka za imie zydowskie, a nie polskie.  Spotkalam sie z takim idiotyzmem jak napisalas, ale nikt nigdy nie probowal tego bronic poniewaz ta sa ZAPOZYCZENIA.  Podaj mi zrodlo gdzie podaja ile lat musi spolszczona wersja jakiegos wyrazu funkcjonowac w jezyku polskim, zeby magicznie stala sie jezykiem polskim.

Oto imiona staropolskie

Bolesław, Radosław, Tolisław, Ziemowit, Miłosz

Nawoja, Wanda, Dobrochna, Tomisława

Nie, to nie są imiona staropolskie. Starosłowiańskie jak już. A tak naprawdę to są słowa tzw. rodzime. Każdy język składa się ze słownictwa rodzimego (w przypadku polszczyzny z odziedziczonego z języka prasłowiańskiego czy "wymyślonych" od podstaw) i z zapożyczeń. Zapożyczenia są integralną częścią danego korpusu językowego, w tym i polszczyzny. I nie stają się "magicznie" polskie, tylko po prostu w naturalny sposób ulegają przyswojeniu.

Setki słów POLSKICH to są całkowicie przyswojone zapożyczenia choćby: anioł, kościół, fraszka, burmistrz, przedstawienie, hejnał, cegła, baca, wihajster, blacha, gmina, mesjasz, fontanna, dżungla, fryzjer itp. itd. (a to są tylko zapożyczenia całkowicie przyswojone, czyli właśnie uznawane za słowa polskie, ich obcości nie odczuwamy).

Jak powiesz "Burmistrz przedstawił bacy foremnego huzara" to będzie w zdanie w jakim języku? Nie polskim?

I dokładnie to samo dotyczy imion, zdecydowana większość jest przyswojona i spolszczona w takim stopniu (i nie ma tu nic do rzeczy czas - widać, że nie masz pojęcia o funkcjonowaniu języka), że po prostu są to słowa POLSKIE. W tym wiele STAROPOLSKICH bo w tym właśnie okresie rozwoju języka polskiego zostały do niego włączone.

Możesz się pienić i upierać jak osioł ile ci się tylko zechce, twoje widzimisię nijak się ma do faktów językoznawczych. I tylko się kompromitujesz, z każdym wymysłem bardziej.

10 minut temu, Gość gość napisał:

Nie, to nie są imiona staropolskie. Starosłowiańskie jak już. A tak naprawdę to są słowa tzw. rodzime. Każdy język składa się ze słownictwa rodzimego (w przypadku polszczyzny z odziedziczonego z języka prasłowiańskiego czy "wymyślonych" od podstaw) i z zapożyczeń. Zapożyczenia są integralną częścią danego korpusu językowego, w tym i polszczyzny. I nie stają się "magicznie" polskie, tylko po prostu w naturalny sposób ulegają przyswojeniu.

Setki słów POLSKICH to są całkowicie przyswojone zapożyczenia choćby: anioł, kościół, fraszka, burmistrz, przedstawienie, hejnał, cegła, baca, wihajster, blacha, gmina, mesjasz, fontanna, dżungla, fryzjer itp. itd. (a to są tylko zapożyczenia całkowicie przyswojone, czyli właśnie uznawane za słowa polskie, ich obcości nie odczuwamy).

Jak powiesz "Burmistrz przedstawił bacy foremnego huzara" to będzie w zdanie w jakim języku? Nie polskim?

I dokładnie to samo dotyczy imion, zdecydowana większość jest przyswojona i spolszczona w takim stopniu (i nie ma tu nic do rzeczy czas - widać, że nie masz pojęcia o funkcjonowaniu języka), że po prostu są to słowa POLSKIE. W tym wiele STAROPOLSKICH bo w tym właśnie okresie rozwoju języka polskiego zostały do niego włączone.

Możesz się pienić i upierać jak osioł ile ci się tylko zechce, twoje widzimisię nijak się ma do faktów językoznawczych. I tylko się kompromitujesz, z każdym wymysłem bardziej.

 

SAma sie kompromitujesz.  To ty rozdzielias Antonie od Antoniny wiec podaj to magiczna granice.

Oto jak Jakub wygladal w sredniowieczu wiec twoje argumenty w dupsko cie gryza.

tłumaczenie i definicja "Jakub", polsko-łaciński słownik  online

  dodaj tłumaczenie  

Jakub  

IPA: ˈjakup; Gender: masculine; Type: proper, noun;

Iacobus [ Iacōbus ] { proper masculine }

Nie mowimy obecnie  Iacobus tylko Jakub wiec jednak Jakub jest imieniem lacinksim w Polsce  wedlug ciebie lub przyznaj , ze Antonina, Brajan i Nikola to tez imiona polskie (wedlug ciebie)

To sa imiona staropolskie poniewaz nasz narod nazywa siebie Polakami, i ich (Slowian/Polakow) stare imiona to Kazimierz, Bronisław i Zbigniew.  Jezeli ty nie wiesz, ze Polacy to slowianie to mysle, ze w takim razie zapedzilam sie i musisz najpierw skonczyc podstawowke.

15 minut temu, Gość gość napisał:

Nie, to nie są imiona staropolskie. Starosłowiańskie jak już. A tak naprawdę to są słowa tzw. rodzime. Każdy język składa się ze słownictwa rodzimego (w przypadku polszczyzny z odziedziczonego z języka prasłowiańskiego czy "wymyślonych" od podstaw) i z zapożyczeń. Zapożyczenia są integralną częścią danego korpusu językowego, w tym i polszczyzny. I nie stają się "magicznie" polskie, tylko po prostu w naturalny sposób ulegają przyswojeniu.

Setki słów POLSKICH to są całkowicie przyswojone zapożyczenia choćby: anioł, kościół, fraszka, burmistrz, przedstawienie, hejnał, cegła, baca, wihajster, blacha, gmina, mesjasz, fontanna, dżungla, fryzjer itp. itd. (a to są tylko zapożyczenia całkowicie przyswojone, czyli właśnie uznawane za słowa polskie, ich obcości nie odczuwamy).

Jak powiesz "Burmistrz przedstawił bacy foremnego huzara" to będzie w zdanie w jakim języku? Nie polskim?

I dokładnie to samo dotyczy imion, zdecydowana większość jest przyswojona i spolszczona w takim stopniu (i nie ma tu nic do rzeczy czas - widać, że nie masz pojęcia o funkcjonowaniu języka), że po prostu są to słowa POLSKIE. W tym wiele STAROPOLSKICH bo w tym właśnie okresie rozwoju języka polskiego zostały do niego włączone.

Możesz się pienić i upierać jak osioł ile ci się tylko zechce, twoje widzimisię nijak się ma do faktów językoznawczych. I tylko się kompromitujesz, z każdym wymysłem bardziej.

 

Jakich faktow jezykowych? Caly czas pytam o podanie jakies zrodla (innego niz ty), ktore informuje, ze Jakub i Antonia to imiona polskie, a ty caly czas SWOJE teorie pociskasz, a nie podajesz innego zrodla.

Kretynka jest pochodzenia francuskiego.

2 minuty temu, Gość Gość napisał:

SAma sie kompromitujesz.  To ty rozdzielias Antonie od Antoniny wiec podaj to magiczna granice.

Oto jak Jakub wygladal w sredniowieczu wiec twoje argumenty w dupsko cie gryza.

tłumaczenie i definicja "Jakub", polsko-łaciński słownik  online

  dodaj tłumaczenie  

Jakub  

IPA: ˈjakup; Gender: masculine; Type: proper, noun;

Iacobus [ Iacōbus ] { proper masculine }

Nie mowimy obecnie  Iacobus tylko Jakub wiec jednak Jakub jest imieniem lacinksim w Polsce  wedlug ciebie lub przyznaj , ze Antonina, Brajan i Nikola to tez imiona polskie (wedlug ciebie)

No i jak do ściany... Tak, Jakub jest imieniem POLSKIM (właśnie m.in. dlatego, że nie mówimy i nie piszemy Iacobus tylko Jakub) o etymologii łacińskiej. A Brajan po prostu nie jest jeszcze na tyle przyswojony, żeby przestał być odbierany jako obce słowo (ale sama już to imię spolszczasz czyli robisz dokładnie to samo, co twój praszczur zrobił z Jakubem). Albo będzie nadal nadawane i wtedy prędzej czy później wtopi się w polszczyznę, jak Jakub. Albo będzie marginalne, będziemy dłużej dostrzegać, że to zapożyczenie (tak, jak np. ciągle odczuwamy to w przypadku słów takich jak menu czy basmati).

Przed chwilą, Gość gość napisał:

No i jak do ściany... Tak, Jakub jest imieniem POLSKIM (właśnie m.in. dlatego, że nie mówimy i nie piszemy Iacobus tylko Jakub) o etymologii łacińskiej. A Brajan po prostu nie jest jeszcze na tyle przyswojony, żeby przestał być odbierany jako obce słowo (ale sama już to imię spolszczasz czyli robisz dokładnie to samo, co twój praszczur zrobił z Jakubem). Albo będzie nadal nadawane i wtedy prędzej czy później wtopi się w polszczyznę, jak Jakub. Albo będzie marginalne, będziemy dłużej dostrzegać, że to zapożyczenie (tak, jak np. ciągle odczuwamy to w przypadku słów takich jak menu czy basmati).

Po raz kolejny, dla mnie ty nie jestes wyrocznia wiec podaj mi jakiekolwiek zrodlo gdzie jest napisane, ze Jakub to imie polskie.

Bolesław, Władysław, Lutomir to sa polskie imiona

Tylko, ze twierdzisz, ze w tamtym okresie wrozki zrobily z Jakuba polskie imie, a wtedy nie bylo to imie wcale Jakubem.

3 minuty temu, Gość gość napisał:

No i jak do ściany... Tak, Jakub jest imieniem POLSKIM (właśnie m.in. dlatego, że nie mówimy i nie piszemy Iacobus tylko Jakub) o etymologii łacińskiej. A Brajan po prostu nie jest jeszcze na tyle przyswojony, żeby przestał być odbierany jako obce słowo (ale sama już to imię spolszczasz czyli robisz dokładnie to samo, co twój praszczur zrobił z Jakubem). Albo będzie nadal nadawane i wtedy prędzej czy później wtopi się w polszczyznę, jak Jakub. Albo będzie marginalne, będziemy dłużej dostrzegać, że to zapożyczenie (tak, jak np. ciągle odczuwamy to w przypadku słów takich jak menu czy basmati).

Dokladnie jak do sciany, ale o ile odpowiedz twoja nie uwzgledni jakis innych zrodel niz bogini jezyka polskiego to daje sobie spokoj poniewaz dla mnie nie jestes zadnym autorytetem i tylko zal mi ciebie, ze jestes tak ograniczona umyslowo.

29 minut temu, Gość Gość napisał:

Jakich faktow jezykowych? Caly czas pytam o podanie jakies zrodla (innego niz ty), ktore informuje, ze Jakub i Antonia to imiona polskie, a ty caly czas SWOJE teorie pociskasz, a nie podajesz innego zrodla.

Kretynka jest pochodzenia francuskiego.

O widzisz, jak się jakieś słowo do ciebie odnosi, to potrafisz je jakoś zinterpretować Czyli pojęłaś w końcu różnicę między pochodzeniem słowa a jego przyswojeniem w danym języku?

Jak chcesz źródeł to masz całą masę artykułów i książek traktujących o zapożyczeniach, każda z nich będzie się odnosić także do nazw własnych (np. miejscowości) czy imion, które podlegają dokładnie takim samym procesom spolszczania jak każde inne słowo. Tu masz przykładową bibliografię:

pbw.kielce.pl/userfiles/file/nowe_zestawienia/dokument256.pdf

Powodzenia, dasz radę choć parę stron przeczytać ze zrozumieniem. Czy przyswoisz to już dużo bardziej wątpliwe, ale nadzieja umiera ostatnia

21 minut temu, Gość Gość napisał:

Po raz kolejny, dla mnie ty nie jestes wyrocznia wiec podaj mi jakiekolwiek zrodlo gdzie jest napisane, ze Jakub to imie polskie.

Bolesław, Władysław, Lutomir to sa polskie imiona

Tylko, ze twierdzisz, ze w tamtym okresie wrozki zrobily z Jakuba polskie imie, a wtedy nie bylo to imie wcale Jakubem.

Kuźwa, OBECNIE to jest imię polskie. To, że taka a nie inna forma była długi czas obecna w pisowni wynika z tego, że ogromną większość tekstów pisano po łacinie. Mamuśka i tatuś mogli takiego Kubę z Sienna wołać Jakubkiem, ale jak oni biedni niepiśmienni mieli to zapisać? Ci, którzy go potem opisywali jako biskupa i wyżej, robili to po łacinie, więc jasne, że stosując łacińską transkrypcję imienia. Ty pisząc po włosku też nie nazwiesz pewnego miasta "Mediolan" tylko "Milano".

A dobrze to widać chociażby jak się sięgnie po innego Jakuba - Sobieskiego - on sam swoje imię pisał jako Jakub. Więc wystarczyło być polskojęzycznym i umieć pisać.

3 godziny temu, Gość gość napisał:

O widzisz, jak się jakieś słowo do ciebie odnosi, to potrafisz je jakoś zinterpretować Czyli pojęłaś w końcu różnicę między pochodzeniem słowa a jego przyswojeniem w danym języku?

Jak chcesz źródeł to masz całą masę artykułów i książek traktujących o zapożyczeniach, każda z nich będzie się odnosić także do nazw własnych (np. miejscowości) czy imion, które podlegają dokładnie takim samym procesom spolszczania jak każde inne słowo. Tu masz przykładową bibliografię:

pbw.kielce.pl/userfiles/file/nowe_zestawienia/dokument256.pdf

Powodzenia, dasz radę choć parę stron przeczytać ze zrozumieniem. Czy przyswoisz to już dużo bardziej wątpliwe, ale nadzieja umiera ostatnia

Nie pytam o zapozyczenia tylko gdzie jest napisane, ze Jakub czy Antonia to imie staropolskie.  W kazdym jezyku sa zapozyczenia i kazdy uznaje takie slowa za obce, ale przyswojone.  Ty stwierdzilas, ze Antonia to imie staropolskie, ja sie nie zgadzam, wszedzie jest napisane, ze to imie łacinskie i tylko ty twierdzisz inaczej.  Jestes jedyna, ktora tak twierdzi, a jezeli nie to pokaz mi chociaz jedno miejsce gdzie jest napisane "Antonia/Jakub to imie staropolskie" (jakiekowliek zrodlo nawet wikipedia niech bedzie). Jak nie to przestan dyskutowac poniewaz twoje teorie lingwistyczne sa idiotyczne.  Jezeli nie masz czym poprzec swoich urojen to my nie mamy o czym rozmawiac.  

3 godziny temu, Gość gość napisał:

Kuźwa, OBECNIE to jest imię polskie. To, że taka a nie inna forma była długi czas obecna w pisowni wynika z tego, że ogromną większość tekstów pisano po łacinie. Mamuśka i tatuś mogli takiego Kubę z Sienna wołać Jakubkiem, ale jak oni biedni niepiśmienni mieli to zapisać? Ci, którzy go potem opisywali jako biskupa i wyżej, robili to po łacinie, więc jasne, że stosując łacińską transkrypcję imienia. Ty pisząc po włosku też nie nazwiesz pewnego miasta "Mediolan" tylko "Milano".

A dobrze to widać chociażby jak się sięgnie po innego Jakuba - Sobieskiego - on sam swoje imię pisał jako Jakub. Więc wystarczyło być polskojęzycznym i umieć pisać.

Ty jestes jakas potłuczona.  Jak napiszesz imie po hebrajsku to jest hebrajskie, ale jak po łacinsku to polskie, bo w Polsce.  

Pewnie napisze Mediolan, ale wedlug mnie nadal bedzie to miasto we Włoszech, a nie wies w Polsce, bo polska nazwa.

Powiem szczerze, ze jeszcze tak durnych wypowiedzi tutaj nie slyszalam chociaz niedawno myslalam, ze uslyszalam juz wszystko.

10 godzin temu, Gość gość napisał:

Jak powiesz "Burmistrz przedstawił bacy foremnego huzara" to będzie w zdanie w jakim języku?  Nie polskim?

 

 

No nie, oczywiście, że to nie jest po polsku. To przecież niemiecko-łacińsko-węgierski, dla niepoznaki za polski przebrany :D Dokładnie tak, jak imiona :D Chyba trzeba 3/4 słownika wywalić, bo inaczej ni czorta nie da rady rozmawiać "po polsku" wg tej przecudownej teorii :D

3 minuty temu, Gość gość napisał:

No nie, oczywiście, że to nie jest po polsku. To przecież niemiecko-łacińsko-węgierski, dla niepoznaki za polski przebrany Dokładnie tak, jak imiona Chyba trzeba 3/4 słownika wywalić, bo inaczej ni czorta nie da rady rozmawiać "po polsku" wg tej przecudownej teorii

I nadal zadnego przykladu gdzie jest napisane, ze Jakub lub Antonia to polskie imiona tylko twoje teorie.  Dziekuje bardzo za twoje wymyslunki.  Milego dnia i bez odbioru.

16 minut temu, Gość Gość napisał:

I nadal zadnego przykladu gdzie jest napisane, ze Jakub lub Antonia to polskie imiona tylko twoje teorie.  Dziekuje bardzo za twoje wymyslunki.  Milego dnia i bez odbioru.

zdajesz sobie sprawę, że piszesz z inną osobą niż poprzednia? :/

Bardzo ładne ale będą mówić Antonina,  nawet tak przeczytałam temat na początku. 

Ale afera się zrobiła :) językoznawcy się pokłócili :) skoro to są różne imiona (mają chciażby różne terminy imienin w kalendarzu) to po co te rozważania. Jednemu suę podoba Marta innemu Martyna, jednemu Antonia innemu Antonina. Mnie się podoba Marta i Antonia. Ktoś mnie zlinczuje???

Moja córka ma na imię Antonia :)

Moja corenka ma na imię Antonia