studia dzienne w wieku 23 lat

Mam taką trochę wywróconą i beznadziejną sytuację życiową, chciałam się kogoś doradzić... W wieku 19 lat poszłam na politechnikę, trochę z przypadku, bardziej chyba jednak pod naciskiem rodziców, bo po tym jest praca etc. Po 2 latach musiałam przerwać, nie będę się rozpisywać z jakich powodów. Przez kolejne 2 lata pracowałam bez umowy/ dorabiałam sobie sprzedając na allegro, więc na utrzymaniu rodziców nie byłam. próbowałam w międzyczasie dostać się na studia medyczne, nie wyszło. I teraz chciałabym podjąć studia dzienne- filologię angielską, o której zawsze marzyłam. O koszty studiów nie muszę się raczej martwić- dostanę stypendium, więc z tego się utrzymam. Tylko czy jest w ogóle sens? O pracy mogę myśleć tylko co najwyżej w wakacje/weekendy. Wszędzie jest teraz taki wyścig szczurów, ludzie robią miliard staży, budują cv. Mam wrażenie, że chyba nie nadążam. Studia chciałabym zrobić tak czy owak. Tylko chyba potencjalnie na rynku pracy jestem potem zerem... Sama już nie wiem, dobija mnie to.

Moja znajoma przerwała doktorat i poszła na studia dzienne w wieku 27 lat ;)

Po 30stce nawet ida na studia

Nie ukrywam, że jestem od dłuższego czasu podłamana... Na dzień dzisiejszy nie mam tak naprawdę nic i jeszcze znajomych potraciłam.. Zawsze chciałam studiować filologię. Tak to jest jak rodzice próbują życie ułożyć. Pracę gdziekolwiek chyba zawsze dostanę...

Po studiach nie będziesz zerem

23 lata? jesteś jeszcze bardzo młoda !!! :) W tym roku skończyłam pielęgniarstwo (oczywiście dziennie). Studiowały ze mną osoby nawet 37 letnie.

hmm