Niekonsekwentnie wobec niepełnosprawności

Kiedyś beznogiemu, ślepemu, głuchemu i innym niepełnosprawnym mówiono: no i trudno, co poradzimy? Siedź w domu. Dość powszechnie wyśmiewano. TO SIĘ ZMIENIŁO. Staramy się pomagać, a na pewno nie wyśmiewamy. Z JEDNYM WYJĄTKIEM. Niepełnosprawnych seksualnie! Takich, którym nie staje i żadne tabletki nie pomagają. Im NADAL mówimy: no i trudno, co poradzimy? Pozostaje ci wyłącznie rezygnacja! Gdy tylko to się wyda, wyśmiewamy jak błaznów. Skąd te limitowanie współczucia? Nie każdy może pomóc, ale niektórzy mogą. Dziewczynie facet się podoba. Świetnie się dogadują. Ona docenia jego sukcesy zawodowe, zdobyty szacunek ludzi, poczucie humoru, uczciwość, pracowitość ... Ale jeśli ...? To nie! A przecież CO jest najważniejsze? Nawet orgazm mogą osiągać na różne sposoby, różnymi pieszczotami. Jej buzia potrafi wessać nawet nie stojącego, język potrafi doprowadzić do orgazmu. On także to i owo może. Nawet jego spermę można pobrać, zapłodnić i mogą mieć ICH dziecko. Dlaczego TAKIE myślenie jest niespotykane?