Tęsknię...

wyjechał na kilka dni do innego kraju, a mi tak bez niego źle. Krzątam się po domu, wspominając jak to było, jak u mnie był. Nasz śmiech, żarty, wspólne gotowanie, biskość... A teraz go nie ma. Wiem, że wróci, że będzie. Ale teraz... teraz tak mi źle i nie mogę znaleźć sobie zajęcia, skupić na czymkolwiek. A myślałam, że ja kochać nie umiem, że biorąc pod uwagę moją przeszłość i tym, kim byłam, nie jest to możliwe. Nie ma go, a ja wariuje. A z drugiej strony boję się, że to uczucie wymknie mi się spod kontroli, że z tej rozpaczy zacznę się na nim uwieszać, że go zdradzę zanim on zrobi to pierwszy, Ciągle ten strach. A najgorsza jest świadomość, że on robił to z inną, to mnie tak strasznie obrzydza.... Próbował mi pomóc, ale mi się chyba nie da. Jakbym nie uczyniła i tak będę nieszczęśliwa.