Zmienić stancję, jeśli mam dziką współlokatorkę?

Jest dzika, bo mnie unika. Wyłania się z tego swojego pokoju, dopiero kiedy wie, że ja właśnie wróciłam do siebie z kuchni albo łazienki. Albo, jeśli wyszłam z domu. Raz odwiedzili ją rodzice, to rodzice nawet "dzień dobry" nie raczyli mi odpowiedzieć- słyszeli. Na dodatek, dobrze dogadują się z drugą i razem studiują. Jak tylko wyjdę z mieszkania, odwiedzają się w pokojach. A jak wrócę, to wracają do siebie. Kupiłam wino w ramach integracji, jak się wprowadziłam- wypiłyśmy i z ich strony nie wyszło nic w zamian; proponowałam wspólne wypady- nie chciały. Na szczęście, mam 1-osobowy pokój. One też mają po "jedynce". Poza tym wszystko jest ok: wygląd, lokalizacja, ilość sklepów, poziom bezpieczeństwa dzielnicy.

Aha, jestem już po studiach. Dlatego miło by było mieć się do kogoś czasem odezwać, jak już się razem mieszka. A tak, jest męcząco. Te wypady, to było kino po promocji, po ok. 7 miesiącach wspólnego mieszkania:P Nie jestem jakoś rozrywkowa. Raz na kilka miesięcy, to może gdzieś sobie pójdę, ale bez przesady.

Dla mnie nie odezwać się do współlokatora nawet, by życzyć z okazji Bożego Narodzenia wesołych świąt, to jest po prostu bycie dzikusem.

up

To nie jest kwestia bycia dzikim, a bycia chamem. Nie trzeba się integrować, ale jakieś minimum obowiązuje. Nie licz, że się zaprzyjaźnisz. Zresztą - to są obcy ludzie, nie musicie się kumplować, jeśli ci wygodnie, to mieszkaj dalej, jeśli ci to przeszkadza - to zmień lokal.