Praca, studia i dzecko

Hej jestem na II roku studiów , mam 2 letnia córeczkę męża i dom. Od tygodnia mała chodzi do żłobka ponieważ chce iść do pracy. Niestety teściów nie mam a moi rodzice mieszkają w prawie 100 km od mojego miejsca zamieszkania, oboje pracują wiec nie ma z ich strony możliwości pomocy. Zastanawiam się czy dam radę pogodzić prace , wymagające studia i opiekę nad dzieckiem które bardzo absorbuje. Na męża mogę liczyć kiedy jest w domu czyli praktycznie tylko w weekendy i to nie wszystkie ( maz jeździ na targi , spotkania zagraniczne) pracuje od samego rana do 18-19 . Czy da się to pogodzić bez żadnej pomocy?

myśle że rade bys dała, ale czy warto tak się męczyć? dziecko zacznie w żłobku chorować to kto z nim zostanie?, może skup się najpierw na jednym i ucz się na studia skoro sa wymagające, a prace jeszcze znajdziesz i się napracujesz. Więc jeśli Cie stać to odpusci sobie prace na rok cyz 2

daj sobie spokój z pracą, skup się na dziecku i na mężu, a studia po co ci , i tak pracy po nich nie znajdziesz teraz takie czasy zajmij się dzieckiem, dbaj o dom i o męża moja bratowa poszla do pracy na pełny etat i nie radzi sobie zupełnie , dziecko zaniedbane , w domu syf, obiady gotuje brat masakra

Właśnie są naciski ze strony męża bo teraz zarabia bardzo dobrze ale teraz sprzedaż bardzo spada wiec prowizji która stanowi 2/3pensji nie będzie tylko gola wyplata a czasami te 900zl które zostanie po opłaceniu żłobka może w bardzo pomóc, z reszta sama już bym chciała robić coś innego niż pranie ,prasowanie , obiadki...mamy co prawda oszczędności ale rozumiem jego naciski. Ze studiów nie chce rezygnować bo to jedyna rzecz która teraz robie dla siebie , dla własnej satysfakcji. Ale nic kosztem dziecka ...

Agatka powiedz mi slonko jak cie rodzice w dziecinstwie skrzywdzili, ze teraz taka glupiutka jestes?

studia i dziecko to powinien być twój priorytet. z pracą jeszcze to pogodzić bedzie ciężko, oczywiście wszystko się da ale pewnie kosztem dziecka to będzie.

Ja jakos to godze. Ciezko jest ale nie odpuszczam.

godzisz kosztem dziecka.

praca i dziecko to priorytet! studia sama napisała że robi DLA SIEBIE! ze studiów nie wyżyje... wszyscy znajomi szli na studia ja do pracy i dziś się dziwią ze ja zarabiam 5-7 tys, a oni nie mają pracy po studiach :o tylko że sa w moim wieku a ja mam przepracowane więcej od nich o 6 lat.... nie mówiąc o praktyce i doświadczeniu zawodowym... ludzie obudźcie się, studia to hobby, fanaberia a nie zapewnienie "przyszłości" :o zdecydowałaś się na dziecko, bądź odpowiedzialna i pracuj oraz wychowuj je.

weź dziekankę na studia, przez rok dziecko oswoi się ze żłobkiem, odchoruje co musi, pracuj, pieniądze to priorytet zaraz po dziecku, nie mówiąc o doświadczeniu zawodowym. skoro zdecydowałaś się na rodzinę to potrzebujesz pieniędzy żeby ją utrzymać.

a cóż to za wymagające studia skoro można je studiować zaocznie? bo skoro chcesz pracować to domyslam się, ze studiujesz w weekendy

ale wy jestescie doświadczone pańcie po zawodówkach od razu na nią że po studiach nic nie bedzie miała a nawet nie wiecie co studiuje. I to że w jakiś pipidówach nie ma pracy po danym kierunku to nie znaczy że nigdzie nie ma po nim perspektyw.. Autorko dziecko priorytet, studia jeśli tego chcesz i czujesz sie z tym dobrze drugie miejsce.. Ja studiowałam z małym dzieckiem, też wymagające studia.. Nie wiem jak bym sobie poradziła musząc pracować?? studiujesz zaocznie? nie braknie ci doby? ja bym na twoim miejscu poczekała z tym aż was na prawde przyciśnie ale to twoja decyzja

nieważne że niewymagające ale na zjazd musi jechać i nie ma jej cały weekend a co z dzieckiem? W tygodniu na 8-9 godzin żłobek a w weekend zjazd na uczelni? Dla mnie chore, ja bym miała wyrzuty sumienia... no chyba że to są studia np 1 zjazd na miesiąc + praca na pół etatu. Ja sama tak pracowałam, nie było mnie w domu max5 godzin od poniedziałku do piątku i raz w miesiącu jeździłam na studia w weekend, ale to były podyplomowe, trwały niecały rok i ściśle związane już z pracą (musiałam je zrobić dla większych zarobków). No i dziecko miało 3 latka a nie 2, dla dziecka rok to kolosalna różnica.

Znam owszem ludzi po zawodówkach, który w miarę dobrze zarabiają ale to są zazwyczaj pracownicy fizyczni - ile im wystarczy siły do pracy, na ile lat? Sama studiuję, zupełnie inny kierunek niż pierwszy - bo chcę się przekwalifikować, pracuję w pierwszym zawodzie i mam dziecko. Dodatkowo jestem w ciąży. Daję radę. Tak jest to kosztem czegoś. A to zarwanej nocy, co drugi weekend wyjety, ale wiem, ze warto. Robię to dla siebie, dla dzieci, dla nas. Będę pracować przez 37 lat i uwierzcie mi, że nie chcę robić tego co robię przez tyle lat.

Studiuje informatykę , myślę że jest to kierunek z dużymi perspektywami a poza tym coś co mnie interesuje. To głupota twierdzić że po studiach nie ma pracy... moim zdaniem po kierunkach typowo ścisłych praca jest .

gosc 20:36 a teraz koleżanko zdradź sekret jak to zrobiłaś, że bez studiów dostałas prace zgodnie z późniejszym wykształceniem bez protekcji? nie bądź smieszna, to absurd, chociaż pewnie jakis ułamek tysiecznych procenta miało szczęście. Młody człowiek po maturze nie dostanie pracy z zanim się czegos nie nauczy na studiach, jeszcze takiej oferty pracy nie widziałam! a uwierz mi przeglądam je na bieżąco.

Autorko Ucz się, bo przyszły pracodawca doceni Twoją wiedzę, a nie fakt że odbębniłaś studia. Jesli będziesz potem szukac pracy takiej faktycznej z prawdziwego zdarzenia, czeka Cie test sprawdzający Twoją wiedzę z danej dziedziny. Czesto są również testy z angielskiego. Polecam rozwój osobisty poprzez nauke, kursy exela on-line, nauka języków.

Na informatyków póki co jest popyt. Zostało ci jeszcze 1,5 roku. Teraz juz będzie łatwiej. ps. praktyki zaliczyłaś?

gość dziś dostałam pracę na najniższym stanowisku i się wykazywałam, starałam itp i przez 6 lat doszłam do wysokiego stanowiska. Zaczynałam od umowy cywilnoprawnej za najniższą krajową... Nigdzie nie napisałam że nie skończyłam studiów. Poszłam na nie w momencie jak kierunek był ściśle związany z moją pracą, oczywiście zaocznie i dalej pracowałam. prace dostałam bez znajomości bo była to praca "byle jaka", ale w rozwojowej firmie.... Rodzicie byli załamani sami mnie namawiali ze nie mam iść pracować tylko na studia i to dzienne i oni mi opłacą :o jak większość moich rówieśników...

Ja pierdziele ta agata to jakiś koszmar. Dasz rade dziewczyno! Trzeba się tylko zorganizować. Musisz też zainwestować w sibie. Szczęśliwa i spełniona mama to i szczęśliwe dzieci. A żlobek nie taki straszny. Dziecko pozna inne osoby, zasymiluje się, nie będzie dzikusem. Glowa do góry!

żłobek nie taki straszny? to zależy od dziecka... ja swoje próbowałam przyzwyczaić do żłobka i w nocy się budziło, krzyczało, non stop chorowało, 4 dni żłobek - tydzień w domu :o przy zostawianiu w żłobku ryk :o dziecko zmieniło się nie do poznania - u rodizny, u znajomych płaczliwe :o masakra :o wytrwaliśmy 4 miesiące i nie dało rady :o więcej z tego problemów było... Niektóre dzieci nie są gotowe na żłobek i trzeba odpuścić np na rok.