Dzieci przeważnie nie są i nie będą traktowane równo

bo nie da się wymagać tego samego od ludzi o różnych charakterach.Nic dobrego nie będzie,jak w imię równości której nie ma i nie będzie rodzice będą chcieli wymusić na niegrzecznym dziecku to do czego bez trudu skłonią grzeczne.

ludzie nie są równi,więc nic dobrego nie będzie z równego traktowania dzieci

Dzieci powinny być traktowane sprawiedliwie a sprawiedliwie nie zawsze znaczy równo i tak samo. Trzeba traktować je zależnie od potrzeb.

bo ludzie nie są równi

Z punktu widzenia agzystencjalnego wszyscy są równi, natomiast wzajemny odbiór ludzi nie jest równy. Jest różny. To może być bolesne tak jak k***wskie jest życie

mój brat był lepiej ode mnie traktowany, prawie nic od niego nie wymagano i więcej mu było wolno, o wiele więcej. to co u mnie y nie przeszło, u niego szło jak z płatka, wystarczy że zrobił słodkie oczka i przeprosił. a potem było to samo. dziś brat pracuje dorywczo to tu to tam, nie umie nigdzie się zaczepić, szybko skonczył edukację, był trudnym dzieckiem w okresie dojrzewania, matka na niego płakała. Na mnie - nigdy. Jak widać, nierówne traktowanie obróciło się na moją korzyść. Lepiej na tym wyszłam, choć przynzma że przykro mi że on zawsze był tym lepszym/. bo nie pokrywa się to ze stanem aktulanym.

Może trochę nie na temat, ale mam pytanie do kobiet które były w ciąży. Czy wy też miałyście taką potrzebę seksu pod czas ciąży??!! Jestem w 6 miesiącu i praktycznie od 2 miesięcy mam bardzo dużą potrzebę seksu. Praktycznie co drugi dzień uprawiam sex z Przyjacielem. Facet z którym jestem w ciąży najzwyczajniej zwiał za granicę gdy dowiedział się że będzie Ojcem!! Obecnie jestem z Przyjacielem który zaakceptował to że to nie jego dziecko i będzie go wychowywał jak swoje.

mój mąż był tym lepiej trkatowanym przez swoją matkę, bo byl z charakteru podobny do niej. a o drugim synu wyrażała sie że był on wpadką ale i tak go kocha. jak mozna powiedzieć dziecku własnemu ze bylo wpadką to nie wiem, za to powiem wam tak: ten mniej kochany "wpadka" jest duzo lepiej zachowującym sie, empatycznym i wrazliwym czliwekiem niz moj maz. niestety. Ten rozpieszczany niestety wyrasta na egoistę.

No właśnie mnie i brata rodzice traktowali równo Ja zwiłam z lekcji raz z koleżanką poględzili, pojęczeli i juz więcej nie uciekłam. Mój brat zwiał poględzili, pojęczeli i znów zwiał, znów jęczeli, znów zwiewał :o nawet raz się naradzali co tu zrobić i wparowałam powiedziałam, że du/pę zlać :P :P i usłyszałam "czy ciebie zlaliśmy?" nie - powiedziałam - ale ja już więcej nie zwiałam nie zauważyliście? Jak ja mam katar i dostanę krople do nosa, to podacie te same krople Pawełkowi gdy złamie nogę czy pojedziecie założyć gips? hahahaha ale stali jak wryci, a miałam raptem 11 lat :P no cóż byli zaskoczeni coś do nich dotarło ale nie na długo. Podrośliśmy ja miałam pozwolone wychodzić na imprezy (byłam 3 lata starsza więc przecierałam szlaki) ale ja zawsze grzecznie wracałam z całą paczką, nigdy nic nie narozrabiałam rodzice nie ingerowali w imprezy ani moje towarzystwo tylko imprezy to były koncerty poezji śpiewanej, Grechuta, Turnau czy tam warsztaty bębnowe i taneczne, a moi znajomi to była banda pasjonatów jak i ja. Owszem czasem się wypiło piwo w krzakach ale nigdy nic nie nawywijałam. Rodzice mojemu bratu też nie ingerowali w impry i towarzystwo co z tego, że to były dyskoteki z interwencja policji i towarzystwo spod ciemnej gwiazdy dresy i dziunie :o Sztandarowy argument moich starych jak im coś mówiłam: u ciebie też się nie wtrącaliśmy, musimy byc sprawiedliwi :o no i dzisiaj płaczą w poduszkę, bo brat już jest po dwóch wyrokach, trzem babom płaci alimenty ale maja satysfakcję, że nas równo traktowali :o Tyle razy im tłumaczyłam nawet jako licealistka już, że każdy jest inny i potrzebuje innego wychowania. Tak jak z nauką jeden musi coś poczytać, a drugi musi usłyszeć aby się nauczyć i żaden nie jest gorszy ani lepszy tylko potrzebuje innego systemu. Przykro mi, bo teraz z bratem w ogóle nie mam kontaktu dla swojego dobra i naet nie chcę mieć, a z rodzicami mam kontakt ograniczony, bo nie moge za długo wytrzymac z tym ich podejściem do życia i do "Tomaszka" :(

"Januszka";) ale poza tym słusznie prawisz:)

Moi rodzice nigdy nie traktowali ani równo ani sprawiedliwie. Mój 2 lata młodszy brat zawsze był faworyzowany. Ja obrywalam za niego, on mógł wszystko, ja musialam ustepowac. Historii mogłabym wymieniać bardzo wiele. I tak jak kiedyś mialam o to żal tak teraz jestem im wdzieczna. Dlaczego? Bo przez to, ze zostalam pozostawiona praktycznie sama sobie jako np nastolatka nauczylam się samodzielnosci, radzenia sobie w każdej sytuacji. Skonczylam bez problemu szkole srednia po której zaraz znalazlam prace i wyprowadzilam się. Skonczylam studia w trakcie których pracowalam i dzięki temu po ich skonczeniu dostalam awans. Zalozylam rodzine i wiem, ze nie popelnie błędów moich rodziców. A brat? Ma 27 lat, zakonczyl edukacje na poziomie gimnazjum czyli w wieku 16 lat. Od tego czasu przepracowal może rok, mieszka z rodzicami, oni go utrzymuja, nigdy nie pomaga im tylko leży przed tv. I niby powinno mi być żal rodzicow ale nie jest, bo długie lata pracowali na to co teraz maja. Owszem mam z nimi kontakt ale kiedy zaczynaja narzekac jak im ciezko, bo brat to czy tamto po prostu wychodze.