Czy to juz pora na rozwód?

Witam! Mam pytanie do ludzi po rozwodach - kiedy zrozumialyscie, ze to juz ten czas, ze to pora na rozwiazanie ostateczne takie jak rozwód? Nie mam na myśli związków patologicznych, zdrad, picia i bicia, a tak poprostu zwykłych ludzi, którzy nie mogą juz sie dogadać? Mam dość trudna sytuacje, mamy z mężem 4 dzieci, ładny duży dom, dostatek. Tak to wyglada z zewnątrz. A w środku mamy swoje domowe piekło. Nie potrafimy sie dogadać, ranimy sie ciagle nawzajem. Np wczoraj czułam sie złe, bo najmłodsze dziecko ma dopiero 3 miesiące, a maz duzo pracuje i byłam zmęczona, mimo to staram sie, zeby w domu było miło, czysto, przygotowany obiad. A maz po przyjściu z pracy zaczyna mi wytykać to, co nie zostało zrobione zamiast zauważyć to co zostało. Było mi przykro, i wieczorem spytał sie mnie co mi jest. Powiedziałam mu o tym, i wszystko sie skończyło wielka awantura, ze mi sie w d***e poprzewracało i ze problemow chyba nie mam innych.... Sytuacja jest o tyle gorsza, ze on miesięcznie zarabia moja roczna pensje (tak jakos sie złożyło - ja pracowałam na etat, zeby było bezpiecznie i on mógł próbować własnych sił w rożnych dziedzinach, udało mu sie, bo jest mądry i inteligentny), i ja nie wiem jak z maja pensja dam rade sie utrzymać razem z dziećmi... Niestety, każda nasza kłótnie on sprowadza do tematu pieniędzy (ja zap....lam zeby miec z czego żyć) i seksem (miałam zagrożona ciąże i nie wolno było dłuższy czas). Nie wiem co mam robic, łapie sie na myśli, ze lepiej mi jak nie ma go w domu. Nie czuje sie przy nim kochana kobieta, tylko taka gosposia z "dodatkowymi opcjami", do tego jak cos mi sie nie podoba wytyka mi wspólne wakacje, na ktore on zarobił, i inne rzeczy materialne. Ja jestem ciagle rozdrażniona... I coraz cześciej mysle, czy to juz koniec? Kocham go, ale juz nie potrafię tak żyć dłużej.....

Szkoda, ze nikt mi nic nie podpowie....

4 dzieci?i rozwod?po co Ci tyle dzieci:O

No super, to co mam teraz, oddać komuś te dzieci???

A mówiłaś mężowi o swoich rozterkach? nie chodzi mi o kłótnie tylko zwykłą szczerą rozmowę. Może to by pomoglo?

Bez pieniedzy męża nie dasz sobie rady a z mężem będzie tak jak jest teraz albo nawet z biegiem czasu gorzej. Więc wybieraj.

Gość z 17:40. Oczywiście, ze mówiłam na spokojnie, ale jak pisałam, to dla niego "w D..ie mi sie przewraca..."

Businesman to ma ciężkie życie. Stały stres. A w domu jeszcze niezadowolona żona i zero sexu. Gdzieś yen stres musi rozładować. Może kup mu karnet do bordelu sado-maso....

To, co wy przechodzicie teraz to jeszcze nie pora na rozwód, ale na terapię malżeńską. To kryzys, macie konkretne problemy do rozwiązania. Macie też 4 dzieci, które potrzebują rodziny. To, że mąż cię rani, oznacza, że JEST W STANIE to zrobić, czyli masz w stosunku do niego jakieś oczekiwania, uczucia - gdyby był ci obcy miałabyś w d***e jego zdanie. Kłócicie się - bo oboje jesteście zmęczeni, każde po swojemu. Bez mediatora, kogoś, kto nauczy was słuchać siebie nawzajem - wasza relacja nie poprawi się. Rozwód to najłatwiejsze wyjście, tu trzeba popracować nad związkiem. Mąż świetnie zarabia - czemu do diabla nie weźmiecie gosposi, kogoś, kto ogarnie dom? to relatywnie niewielki koszt, a może radykalnie zmienić sytuację, ty nie będziesz tak zmęczona, on nie będzie miał powodow do pretensji. Stać was na to, idźcie do terapeuty, zamiast od razu odpuszczać i brać rozwód. JESTEŚCIE TO WINNI WASZYM DZIECIOM.

a ja bym po prostu sie zapytała czy on chce z tobą być w związku, skoro wszystko mu tak przeszkadza. Bo jeśli ma być taki sferustrowany i sie z Tobą męczyć no to ty go przeciez nie trzymasz i możecie sie rozstać jak cywilizowani ludzie. Jesli zacznie Cię straszyć że ci dzieci nie odda bla bla itd. Powiedz, że jestes skłonna zostawić dzieci pod jego opieka, skoro uważa że zajmie się nimi lepiej niż ty, lepsze to niz tkwienie w takim męczący związku, nie związku nie wiadomo czym. Wieczne pretensje, może on ma jeszcze szansę na prawdziwe szczęście skoro ty mu tego szczęścia nie jesteś w stanie dać i nie potrafisz go zadowolić mimo, że się starasz. Na spokojnie jak zacznie lrzyczeć wytłumacz, że krzyki tutaj nic nie dadzą i po prostu jeśli on nie podejmie żadnej decyzji nie porozmawia z Tobą i nie określi się czegop chce to ty po prostu przestajesz być jego żoną bo Tobie taka rola nie odpowiada, może się nie dobraliście. Każde pójdzie swoją drogą i to wszystko. Przekażesz sprawe w ręce sądu i to on rozegra sprawiedliwie lub nie te rozgrywkę między wami. Zapewnij go że tak czy siak będzie Ci lepiej nawet prowadząc skromne życie. Przynajmniej to życie będzie spokojne i wolne od pretensji.

Tak, tak. A kto jak ona znajdzie sponsora i popychacza z 4 dzieci? Nawet jak dostanie spore alimenty? Ty wiesz że kobieta po trzech latach bez sexu potrafi przegryźć calową deskę?

Napisz do mojej wrozki Sofii, ktora Ci naswietli sytuacje i doradzi. Ja często korzystam z jej uslug i jestem bardzo zadowolona. tarocistkasofii@wp.pl

Ja na początku przez to przechodziłam, myślę, że w twojej sytuacji da się jeszcze znaleźć jakieś rozwiązanie. Warto może rozmawiać, iść na terapię, jakoś zawalczyć? Chyba, że ty już tego nie czujesz, nie czujesz się dobrze w towarzystwie tej drugiej połowy. U mnie niestety skończyło się rozwodem, to już prawdopodobnie podchodziło pod patologię, mąż się zmienił, a nie wiem, może w sumie taki był zawsze. Teraz już go nie poznaję, nie utrzymuję z tym człowiekiem kontaktu, podniósł ręce na moje dzieci, więc nie było innej opcji jak po prostu rozwód. Na szczęście przeprowadziła mnie przez to bardzo fajna pani mecenas, która mi uświadomiła, że tak nie można żyć i można jeszcze zawalczyć o normalne życie. Zostawiam namiary: http://stachowiak-koscielska.pl/ Myślę, że warto rozważać takie sytuacje, bo po co się męczyć?

a dlaczego ona ma szukać sponsora. Mąż zarabia wystarczająco aby opiekować się dziećmi

Obecnie wygląda to tak: Do 5 lat faza zakochania i docierania 5-8 lat kryzys 8-10 lat rozwód

Ona najwyraźniej należy do takich osób ,które im lepiej mają , to mają coraz gorzej. Wszystko ją nudzi a oczekiwania męża ją drażnią. I wszystko ją męczy.